Het had erger gekund

 Op het moment dat je nog even denkt rust te hebben gaat het zomaar keihard waaien.

Dat dan de troon om gaat is te verwachten. Het ding is oud en wankel en al bij mindere stormen om gegaan. Niets dat niet met wat schoren en dwars planken te herstellen is.

Al ziet het er niet zo fraai meer uit het zit nog net zo fijn als voorheen.

In januari zag het nog zo uit. Met op de voorgrond de nieuwe regenmeter. Ik verwachtte regen en geen storm.

Wat wel veel schade heeft waar ik droevig van ben is de kas. Nu is mijn kleine kas niet de enige kleine kas die nadat de wind er vat op kreeg geëxplodeerd is. Gedeeld leed is half leed. Maar toch.

Maar liefst 13 glasplaten lagen rondom verspreid in kleine stukjes. Dan kan je niet anders dan voorzichtig ruimen en nieuw glas bestellen en kas haakjes zodat de platen weer op elkaar aan kunnen sluiten. Die haakjes zijn zo klein dat je ze niet terug vind. Wel blijkt nogmaals dat mijn kas niet de enige met schade is. Zowel bij de bestelde haakjes als bij het glas lopen de levertijden op.

Niemand is gewond geraakt, alles is opgeruimd. Het nieuwe glas komt en als de troon geschilderd is valt het lapwerk niet meer zo op. Er zijn ergere dingen.

De palmkool ligt wel half om maar groeit gewoon verder en wordt binnenkort geoogst. Er komen al bloemknoppen en die eet ik alsof het broccoli is. Erg lekker.

Er bloeit nog meer op de tuin, de vroege sneeuwklokjes en de Helleborus kan zich zelfs in de bewondering van buurkat Sjimmy verheugen.

Kortom het is niet allemaal kommer en kwel. 

De lente komt steeds dichterbij. De tuinbonen zijn gelegd en ik verheug me op het nieuwe seizoen.