Doordat het in deze tijd van het jaar best druk is op mijn landje vergeet ik de tijd.
Als ik veel tijd besteed besef ik niet dat er tijd is zeg maar. Wie veel tijd wil hebben moet gaan zitten en zich vervelen. Maar dat lukt natuurlijk niet met een volkstuin.
Halverwege mei leek de tuin nog onder controle maar toen werd het eindelijk toch warmer. Dan begint het werken tegen de klippen op. De tuin wil , ja omdat ik dicht op elkaar plant, een jungle worden. Dat zie je vooral bij de struiken en klimmers die opeens er vandoor gaan. De witte druif is daar een van.
Met wat vaste planten aan haar voeten neemt ze de hele schuur over als ze kan. Snoeien na de tweede tros en dat blijven doen want druif groeit door.
Ook mijn zelf zaai sla. Dat waar ik voorheen geen moeite voor gedaan heb dus. Ze gaat nu na vele keren oogsten zo hard groeien dat ik dunnen moet en ze links en rechts weg geef. Of op de compostbak doe want mensen verstoppen zich al als ze me aan zien komen. Nu gaat die eerste sla schieten oftewel bloeien. Een paar laat ik voor de zaden maar de rest moet ik ruimen.
Zoals te zien zit er in dit bed al wat kale grond. Al zal dat niet lang duren nu er bietjes en ander spul gezaaid is op die plekken. De wortels zien er wat zielig uit omdat de veenmollen eronder zitten. Of dat nog wat wordt ga ik later in het jaar merken. De peultjes rechts doen het gelukkig wel goed.
In het diamant bed ga ik iets testen. Via de RHS hoorde ik van de truc om courgettes langs palen te telen. Dus heb ik alle restjes aan paal-achtig spul verzameld en ga het uit proberen.
Zo komen de oude bezemstelen en dergelijke nog van pas. Het idee is dat je zo slak schade en meeldauw voorkomt. Spannend al heeft de eerste plant al een vraat gat in de stengel. Er is dus iets dat wel omhoog klimt. De sla die ook hier nog welig groeit ga ik weg oogsten zodat de winter kolen hierheen kunnen.
Ze staan nu nog in een rijtje op mijn voor zaai bed. De Pakshoi helemaal rechts zal later ook naar de grote bedden gaan al is dat voor Pakshoi niet de beste teelt methode. Ze wil het liefst geen gerommel met haar wortels. Maar nooit geschoten altijd mis. Dus probeer ik het.
Dit zieltje in emmer is ook een test. Zij het noodgedwongen. Deze Iditarod Red Dwarf tomaat had een door geknaagde stengel. Nu maakt de top nieuwe wortels in de emmer zodat de plant gered is.
Behalve als er straks weer een muis voorbij komt en denkt "heeeee lekker".
Het wil wat met die mee eters.
Zelfs de zwarte luis in de tuinbonen, die ik meestal voor ben door te toppen, was dit jaar zo vroeg dat ik te laat was. De mieren die de luizen beschermen omdat de luizenmelk hun voedsel is helpen dan ook niet mee. Gelukkig zit er wel zoveel bloei dat ik nog wat zal kunnen oogsten....hoop ik.
Ach eigenlijk mag ik niet klagen. Alles groeit.
De bieslook bloeit maar ook de bloemen zijn lekker. Tussen de aardbeien vervallen de tulpen en groeit de knoflook.
De aardbeien op de warme plekken worden al rood en de eerste oogst is er. Terwijl dit een late soort is.
Nee het is niet slecht toeven op het landje. Vanaf nu wordt het ook steeds gevarieerder en leuker.
Groei de heermoes tegen de klippen op? Ach dan kijk ik naar mijn roos die dat ook doet.
De eerste schoffel ik want de wortels zijn niet weg te krijgen. De tweede daar pluk ik wat van en geniet zo twee keer. Balans, heerlijk.
