Schreef ik in augustus al dat we er waarschijnlijk af moeten, blijkt dat steeds dringender te worden.
Het is weliswaar door de gemeente al amoreel genoemd maar ja projectontwikkelaars. Die denken toch echt anders. Dus ik kijk om me heen, voel me niet fijn en treur al vooruitlopend op de ontruiming.
Of het feit dat er ringslangen, rugstreep padden en andere bijzondere dieren zitten gaat niemand in. Dat je voorlopig in dit gebied niets anders mag ook niet. Kortom al die praat over inclusiever, meer natuur en kringloop belangrijk. Het lijkt als het er op aan komt niet te gelden.
Dan maar plaatjes van een binnenkort glad gestreken plek.
September en ik worstel om er nog iets van te kunnen genieten.
Wordt oktober nog erger?
