Mei is zo'n maand dat alles wel lijkt te exploderen in tinten van groen en bladmassa.
Mijn grote bak en het experiment. Hoe tuinier je in zo'n ding. Dat terwijl je wel weet hoe planten in volle grond groeien. Terwijl je ook best weet dat kleine plantjes groot worden. Plus natuurlijk de altijd overheersende hebzucht van de groenten telende hobby tuinder.
Al snel duw je teveel in het mini moestuin geheel. Hier lijkt nog plek te zijn maar alles is nog aan de groei. De twee tomaten bij de groene pyramide stokken komen net op stoom. Bij de Tonkin stokken en tomatenstangen komen snij- en stok sperziebonen. De Sugar Snap erwten aan het rekje waren eigenlijk gedacht voor erwten tipjes, groeipunten, oogst van jonge planten. Nu bloeien ze dus, dan toch maar peultjes. Niet zo handig misschien. Aan de voet van de planten staan al aan weerszijde courgette planten.
Vlak voor de bonen tipi heb ik winterwortel staan en die zijn nog niet genekt. Op de moestuin werden alle wortels meteen na opkomst door een of ander hongerig minimonster opgegeten, nu dus niet. Oh oh.
Aan de avondzon zijde heb ik het bomvol staan met knoflook voor 1 knoflook bol en een bosje voor snij groen. Daarnaast staat er veldzuring, goudsbloem, snijbiet, sla, rucola en meer. Te veel maar nooit geschoten altijd mis oftewel wie niet waagt wie niet wint en zo zijn er nog wel meer spreekwoorden van die strekking.
In combinatie met de Dahlia potten oogt het als een heuse mooie moestuin ondertussen.
Al ben ik nog denkende over iets voor de potten omdat die best heet worden in de zon. Dat is wel een advies voor wie ook een stalen plantenbak begint. Bedenk of je isolatie in de bak maakt voor je hem vult. De kleinere Dahlia potten daar kan iets tegenaan maar de grote bak niet. Als er ooit nog een grote bak bij komt hoop ik dat ik dit niet vergeet.