Mei maand groei maand

Mei is zo'n maand dat alles wel lijkt te exploderen in tinten van groen en bladmassa.

Mijn grote bak en het experiment. Hoe tuinier je in zo'n ding. Dat terwijl je wel weet hoe planten in volle grond groeien. Terwijl je ook best weet dat kleine plantjes groot worden. Plus natuurlijk de altijd overheersende hebzucht van de groenten telende hobby tuinder.

Al snel duw je teveel in het mini moestuin geheel. Hier lijkt nog plek te zijn maar alles is nog aan de groei. De twee tomaten bij de groene pyramide stokken komen net op stoom. Bij de Tonkin stokken en tomatenstangen komen snij- en stok sperziebonen. De Sugar Snap erwten aan het rekje waren eigenlijk gedacht voor erwten tipjes, groeipunten, oogst van jonge planten. Nu bloeien ze dus, dan toch maar peultjes. Niet zo handig misschien. Aan de voet van de planten staan al aan weerszijde courgette planten.

Vlak voor de bonen tipi heb ik winterwortel staan en die zijn nog niet genekt. Op de moestuin werden alle wortels meteen na opkomst door een of ander hongerig minimonster opgegeten, nu dus niet. Oh oh.

Aan de avondzon zijde heb ik het bomvol staan met knoflook voor 1 knoflook bol en een bosje voor snij groen. Daarnaast staat er veldzuring, goudsbloem, snijbiet, sla, rucola en meer. Te veel maar nooit geschoten altijd mis oftewel wie niet waagt wie niet wint en zo zijn er nog wel meer spreekwoorden van die strekking.

In combinatie met de Dahlia potten oogt het als een heuse mooie moestuin ondertussen.

Al ben ik nog denkende over iets voor de potten omdat die best heet worden in de zon. Dat is wel een advies voor wie ook een stalen plantenbak begint. Bedenk of je isolatie in de bak maakt voor je hem vult. De kleinere Dahlia potten daar kan iets tegenaan maar de grote bak niet. Als er ooit nog een grote bak bij komt hoop ik dat ik dit niet vergeet.

In het andere deel van Pot 2.0 valt het wel mee met de opwarming daar geven de verschillende potten elkaar schaduw.

In de potten met aardbeien valt het reuze mee en de eerste vruchtjes komen. Dat is echt iets om aar uit te kijken.

Verder gaat het eigenlijk beter dan verwacht, zelfs een bijna dood gemaakt sla plantje krijgt een nieuw  mini groeipunt. De kracht van planten blijft verbazen. De drip lijn ernaast is misschien geen hulp bij overleven. Water via de drip gaat heel langzaam. Het moet uren aan staan. Terwijl precisie water geven bij planten die het nodig hebben sneller en vermoedelijk beter werkt. Ik raad het in ieder geval niet aan, zo'n drip lijn.

Mijn oppot tafel in de schaduw is ondertussen leeg. In het vroege voorjaar komt hier nog zon maar nu zijn de bomen en struiken in blad. Als ik nu nog groen voor de bakken wil voortrekken dan moeten ze zodra de plantjes boven zijn naar een ander plekje. Toch is een dergelijke werkplek handig. Hopelijk kan ik er in de toekomst veel oogst voorbewerken en dan meteen het afval in de compost bak rechts.

Er is eigenlijk al veel gebeurd sinds de prille start in november vorig jaar. Best leuk om daar nog even bij stil te staan en dan met de blik vooruit de planten verzorgen en verzinnen wat ik nog meer wil uitproberen.

Op naar juni en wat die maand allemaal brengt.