zondag 24 februari 2019

Snippers

De gratis snippers zijn er. Fijn maar wel meteen veel werk. Ik breng per jaar tussen de 16 en 20 volle kruiwagens op mijn landje aan. Wat het gewicht betreft valt dat mee maar je moet wel en scheppen, slecht voor de rug, en heel veel lopen met een kruiwagen, ook slecht voor de rug.
Maar het is klaar en de enige hardware klus die nu nog wacht is het beitsen van de schuur en de banken.

Met zo'n strak blauwe lucht erbij ziet het er na het harde werk wel meteen extra zonnig uit met die gele snippers.

Je zou bijna geloven dat de tuin er altijd zo netjes strak geharkt bij ligt. Wat dat betreft is het vroege voorjaar wel nep. Alleen al omdat het nog lang geen voorjaar is en het groen op verkeerde plekken nog niet groeit.
Wat wel groeit zijn de anders ook wel vroege planten. Alleen zie je daar nu bijen op terwijl dat toch echt wel heel vroeg is. De tuin zoemt al.

En het kraakt ook al omdat de rabarber haar bladeren ontvouwt en dat hoor je af en toe.

Nog geen maart en de groei zit er in. Dat we nog koude nachten hebben zal de rabarber worst wezen. Maar ja dan krijg je wel gele randen langs dat eerste blad.

Oh ja het eerste stipje groen in de broei bak heeft nu vriendjes.

Met zijn allen op een rijtje, net een school klasje.

Zo gaat het opeens met rasse schreden richting de echte lente.
Volgens de weer mensen is dat 1 maart. Dit jaar lijken ze gelijk te krijgen.










donderdag 21 februari 2019

Warm he?

Februari is warm dit jaar, koude nachten dat wel. Je verwacht ongeveer een Elfstedentocht maar krijgt de lente. De mens in mij vindt die warmte wel lekker maar de tuinier kijkt met zorgen naar de fruitbomen die hierdoor op gang komen. Het kan altijd nog gaan vriezen , echt vriezen. Denk maar aan die beer uit het oosten van vorig jaar.
Genoeg gezeverd, tijd voor een korte bijdrage om te tonen hoe het er nu voor staat met de tuin.
Allereerst bloeit het eerste spul op de tuin. Sneeuwklokjes, klein en ook mijn reuzen, Helleborus en Krokus.







In de kas leeft de sla op van meer licht en gaat groeien en de eerste Ailsa Craig uien laten hun neuzen zien in de potjes. Dat is een extra grote ui, kijken wat ze dit seizoen voor me gaat doen. Dat is het leuke van nu. Het herstel werk van de winter is gedaan het onkruid is nog onder controle en het hoofd dwaalt af naar de leuke dingen van de lente. Voorpret, steeds meer voorpret.

De zon schijnt ook nog eens dat het een lieve lust is. De snijbiet groeit door en dat betekent meer groente om te eten. Wel goed want de prei wil nog steeds niet dikker worden. De palmkool is opeens vrij van grijze luis en de malse bladeren zijn heerlijk nu.
Nadeel van dit weer is dat je overmoedig wordt dus heb ik buiten raapsteel gezaaid. Te vroeg want normaal doe je dit pas halverwege maart. Tja dat mooie weer...

Kijk zelfs in het broei bed komt de sla al boven piepen. Een miniem stipje overbelicht groen. Al liggen de zaden ernaast nog na te denken, iets naar achteren komt ook al een sla plantje. Alles is nog wel beschermd door de bak met raam. Vorst heeft hier geen grip.

Het nieuwe seizoen is begonnen, logisch het is warm overdag. 
Hopen dat er geen zware vorst meer komt en verder gewoon genieten van het mooie weer.