April doet wat ie wil.

April doet wat ie wil en dit jaar is dat warmte en vooral ook droogte onze kant op blazen.
Water is echter wat al dat jonge groen naast goede grond nodig heeft om te kunnen groeien. De tuinier daarentegen kan wel een zonnetje op de bol gebruiken. Dus is de overdag zon en in de nacht regen wens zo'n typische voorjaar vraag. Beste Weergoden hoort u mij? Nee dus.
Maar in de bedden staan wel jonge erwten, tuinbonen, bietjes en uien tussen de sla plantjes.
Ik sproei dus ondanks de compost mulch die het vocht in de bodem houdt toch. Deze droogte is teveel van het goede.

Mijn teelt techniek bestaat uit het laten opkomen van de sla in de eigen compost en dan waar nodig de sla weg oogsten om andere planten te zetten of zaaien. Tot nog toe werkt dat prima al kost het veel tijd. Vooral dat voorzichtig weg oogsten van de sla is tijdrovend. Zen dat wel.
Ondertussen zijn in de zaad trays de volgende set bietjes al bijna plant klaar en het zaad van kohlrabi en regenboog snijbiet zit erin. Die snijbiet heb ik wel als zelf-zaai spul al in de bedden maar verfrissing van het zaadgoed is een goed plan om de zoveel tijd. De nieuwe plantjes plan ik nu al door de winter om zo volgend jaar daar weer zaad van te hebben.

Oh ja er zit ook wat dille in de trays maar oud zaad komt niet zo goed op. Alweer blij met mijn teelt techniek want in de bedden komt de dille, die ik heb laten bloeien en zich uitzaaien, overal op.

In de kas ook die voorbereiding op groenten voor volgend jaar. De eerste sla begint te schieten zoals dat heet en ik laat ze. Straks als de bijtjes hun werk gedaan hebben gaan ze met zaad en al op de composthoop. Overigens is de grote bloeiende plant overwinterde eenjarige rucola en die bloemen leveren straks niet alleen zaad maar nu ook een lekkere snack en extra smaak in de sla. Ik mag dus niet alles op eten. Daar nodigt het wel toe uit.

De bijen die bij mij het meeste werk verrichten zijn de metsel bijen. Ze bevolken de insecten hotels boven mijn deur. Dat heeft ondertussen een slimme vogel ontdekt dus nu zit er dubbeltjes gaas voor.
Daar moeten de bijen nog wel aan wennen maar de eerste buisjes zitten alweer vol met bijen broed.
Die vogel heeft nog niet ontdekt hoe hier langs te komen. Hopen dat straks de jonge bijen wel ontdekken hoe ze erdoor kunnen.

Nu eind april bloeien de appels nadat de pruim en de peren ze voor gegaan zijn. Daar vliegen die bijen dus ook op. Mooi hoor hoe alles zo werkt in de natuur. Zelfs als ik als mens mij er tegenaan bemoeit heb.
Zo'n ander bemoei punt zijn mijn asperges. Die zitten in een verhoogd bed om ze boven de natte winterklei te houden en nu belonen ze mijn moeite door als groene speren tussen de vergeet-mij-nietjes omhoog te schieten. Heerlijk eigen asperges, vooral nu de asperge kevers ze nog niet ontdekt hebben.

Ik heb bij meer groenten en fruit bloeiende planten ertussen staan. Gewoon omdat ik dat fijn vind.
Geen idee of het iets voor of tegen het eetbare doet. Tulpen tussen de aardbeien bijvoorbeeld.
Twee hongerige planten naast elkaar, het lijkt elkaar niet te storen.

De paarse tulpen vallen niet zo op. Eerst bloeiden de roze witte die je beter zag.

En verder? De daslook bloeit volop dus zal binnenkort wel ondergronds gaan als ze hun zaad uitgeworpen hebben. Mooi is zo'n wit veld onder de oude perenboom. Misschien moet ik nog wat knollen opgraven voor later in de sla. Meestal vergeet ik dat als ik lekker aan het prutsten ben op de tuin.

Als ik er aan denk hoef ik in ieder geval niet bang te zijn dat ik teveel weg haal. Er groeit ondertussen heel veel.
Ik ben gewoon te coulant. Ze mogen opkomen waar ze willen, zoveel ze willen. Al worden ze in de paden en groentebedden weg geoogst. Die coulantie heb ik ook voor de vaste plant judaspenning. Een echte schaduw plant die vroeg bloeit. Geurt, ah als ik dat toch kon laten ruiken. En dan ook nog mooie zaaddozen maken. Of eigenlijk van die transparante zilveren vellen. Dus twee keer goed voor een boeket en fijn voor bijen. Dan kan het dus gebeuren dat ik er andere dingen voor op geef.
Zoals zitten.

Tot een volgende keer.

Even over slaan.

Even overslaan, nee niet dat ik niets gedaan heb op de tuin. Daar is echt veel te doen maar wat de blog betreft waren er gewoon even andere prioriteiten.
Wie in Corona tijden bestuurder is van een vereniging heeft het maar druk met uitzoeken hoe je verder moet. Wie er wel en wie er geen geld van je krijgt. Wie nog gezond is en wie extra aandacht nodig heeft. Dat viel dan gelukkig nog mee. Volksdansers hebben kennelijk weerstand. Het gaat goed met iedereen.
Wel klagen mensen over niet echt de deur uit kunnen. Dan ben ik blij met mijn landje. Als is het nu de drukke tijd er is tenminste een buitenruimte waar ik in mijn eentje mijzelf bezig kan houden.
Ruimen, herstellen, zaaien, verplanten, snoeien. Noem het maar op.

In februari was het nogal nat op de tuin en de beslissing om dan maar een gootje langs de fruitbomen te maken was snel genomen. Snel gegraven was het dan weer niet maar ach je blijft bezig.

Zoveel is er naast het snoeiwerk aan de bomen nog niet te doen in februari.
Behalve de tuinbonen leggen. Dan is maart een drukkere maand.

Kijken en genieten hoort daar ook bij. In deze maand bloeien de bollen.

En omdat de winter maar geen echte winter wilde worden bloeit er ook spul dat eigenlijk een zomer bloeier is. Eenjarig spul uit warmere streken is opeens twee jarig spul.
Zo kan het verkeren.

Traditioneel klaag ik als het warmer wordt ook altijd over slakken. Die zijn er dit jaar ook lekker vroeg bij en hebben alle sla uit het eenruiter bed op gegeten. Dan is het fijn dat de sla die als zaad in mijn compost zat op de bedden goed is opgekomen door het zachte weer. Je verliest iets en je krijgt er weer iets bij. Al heb ik dit tweetal toch maar verwijderd.

De fruitbomen bloeien. De pruim begon al vroeg en de stoofpeer kwam er eind maart ook bij.

Boven de pruim die geen vorstschade lijkt te hebben omdat de stuifmeel draden niet zwart zijn.
De peer eronder lijkt ook goed te gaan. Misschien dus toch later veel fruit. Dat zou mooi zijn.

De houtsnippers liggen ondertussen ook op de paden al waren ze wel laat dit jaar. Vaak zijn we in januari aan het zwoegen met kruiwagens vol. Deze keer was het eind maart. Een gegeven paard zeggen ze dan.... Met de lente zon van april licht het wel vrolijk op.

Met alle onzekerheden die we dit voorjaar met zijn allen voor de kiezen krijgen kan je wel wat vrolijkheid gebruiken.
Zo gaat het tuinieren gewoon door zolang we gezond blijven.
Thuis staan de tomaten op de vensterbank en in de koude bak komen de erwten en de reserve tuinbonen op. Volgende week maar eens kijken of mijn plugplantjes mevrouw nog open is en spits-kool plantjes heeft. Voor nu is het best....oh nee ik wil regen want het begint alweer aardig uit te drogen. Maar ja om even een ommetje te maken is die zon dan wel weer fijn en ik gun het mensen zonder tuin van harte. Die frisse neus in de zon.
Wat de toekomst brengt? Geen idee, maar mijn kapot gewaaide troon is hersteld. Een nieuw dak van riet deze keer zodat de wind er door kan. Zo is er telkens een oplossing en komt het wel weer goed.

Hou vol allemaal.

Oh ja er is iets mis gegaan met de foto's.

Als bijlage dan maar een paar.