dinsdag 21 januari 2020

Januari

Het nieuwe jaar is begonnen. 2020 mooi getal. Wel maf dat men dan meteen gaat steggelen over hoe je het uit moet spreken. Ik houd het lekker lui op twintig twintig.
Omdat januari zo als een nieuw begin voelt en ik ook maar een mens ben begin ik weer over het weer.
Nat, koud, soms warm, af en toe een zonnetje. Vorig jaar om deze tijd hadden we nog sneeuw.
De planten vinden het allemaal wel best en groeien al. De sla zaadjes in mijn compost hebben het naar hun zin en zijn aan de groei.

Moesbedden met sla strooisel
Wie goed kijkt ziet een groen waas over de grond. Tussen de sla staat ook nog mini snijbiet. Zo heb ik zonder bewust te zaaien het eerste spul al aan de groei. Er staat nog wilde kool, aanzienlijk kleiner dan verwacht. Een grote selder is druk aan de groei, de snijbiet doet het rustig aan en in het achterste bed staat het rijtje Mesclun sla nog pront overeind. Kortom toch nog redelijke winter oogst.

Rabarber komt al op
De eerste lente oogst doet al zijn best terwijl het in februari toch echt nog kan vriezen, of dooien. De rabarber trekt zich van dat gegeven niets aan en groeit. Ogen kost deze kleuren die zo onverwacht de grond uit komen.
Natuurlijk bloeit er ook al het een en ander. Sneeuwklokjes, Helleborus en madeliefjes doen hun best. Dat is niet te vroeg dat doen ze altijd in deze periode. Daar zijn ze voor geplant. 

Sneeuwklokje Giant

Helleborus aurientalis
Zo zie je toch altijd wat op de tuin en is er reden genoeg om er heen te moeten, mogen, willen.
Naast al het werk dat blijft, ook in de winter.

Paden klaar voor de volgende laag snippers
Werk zoals de paden bewerken zodat de nieuwe snippers daar straks op kunnen. Het onderste spul gebruik ik voor de borders omdat het een prima mulch is en de grond verrijkt. De rest gaat terug.
Zo zijn de paden wel modderiger nu maar ach. We lopen momenteel toch allemaal op laarzen omdat de boer met zijn trekker aan het werk is en overal modder achter laat.

Aardperen oogst tussen de palen begonnen.
Toch is het droger dan december zodat de oogst van de aardperen eindelijk op gang komt. Ze komen nu tenminste zonder kilo's klei de grond uit. Sommige zijn door de muizen en ratten gevonden en compleet uit gehold. Gelukkig hebben kleine beesten kleine magen dus is er nog genoeg voor mij over om uit te delen en zelf te eten.

Al begint voor veel mensen het tuinseizoen nog niet, op mijn landje is het volop bezig.