Op de tuin maakt het vroege spul plaats voor het latere. De speenkruid is weer ondergronds en de paardenstaarten nemen het over. De sla begint te schieten al laat ik ze omdat ik het zaad wil hebben. Wel haal ik de onderste bladeren allemaal weg als er nog iets zit. Zo maak je het onaantrekkelijk voor slakken die de nieuwe jonge zomerplanten maar wat graag lusten. Tussen dat nog staande groen voor zaad staan ondertussen naast de zomer planten, courgette, tomaat, spitskool en bonenook vervangers voor de sla.
Spannend blijft het. Wat voor zomer krijgen we en wat voor mee eters komen op de planten af. Een buurman met 60 bonen planten heeft er nu nog zestien. Iets had honger.
Nee dan de andere oogst. Die maakt dat ik vrolijk wordt. Al laat ik de klaprozen nog even want ik wil de zaaddozen als sier en niet de bloemen die het op de vaas toch niet goed doen.
De rozen aan de boog zijn wel voor oogst. Samen met wat ander bloemen erbij en wat snijbiet vanwege de mooie stelen heb je dan zomaar een prachtig welriekend boeket op tafel.
Nee de vlekken op de tafel zijn niet van het boeket, ik moet iets aan het fineer doen maar ja wat?
Dan maar liever genieten van het landje. Er bloeit nog veel meer sommige laag bij de grond en anderen proberen de hemel te bestormen.
De aardbeien zijn overigens dit jaar weer erg groot. Niet dat ik daar nu over klaag.
Zo komt de zomer met warmte en overvloed aangevlogen. Oh ja vliegen. Nee lieveheersbeestjes die zijn ook in grote getallen aanwezig. Licht oranje met zwarte stipjes prachtig zijn ze. Nuttig ook want hun jonkies en zijzelf verorberen behoorlijk wat luizen.
En met mijn hulptroepen aan het werk kan ik rustig huiswaarts gaan met mijn bakje aardbeien.
