Januari begon met gezellig op visite bij vrienden en op de terugweg ergens een covid virus.
Ondertussen ben ik bij gekomen en begint het moestuin leven op gang te komen. In januari doe ik meestal de laatste snoei aan de peren- en appelbomen en dat is klaar.
Dat er dan ook een thuis tuin is waar gesnoeid moet worden maakt het best een drukke tijd. De knotwilgen zijn van hun pruiken ontdaan en de werkbare takken worden later een keer in het hek gevlochten.
Nu eerst maar kijken wat er gedaan moet worden. Het is echt geen stille tijd in januari. Natuurlijk groeit er al van alles met de zachte winter die we hebben. Het beetje vorst kan voor wat er buiten is geen kwaad. Zelfs sla zaailingen leven op de bedden.
De bostulpen zijn boven net als de Globemaster allium. Zelfs de rabarber heeft al dikke knoppen
 |
 |
Kortom het lijkt al richting de lente te gaan terwijl de koudste maand van het jaar met de meeste Elfsteden tochten nog moet komen. Nog meer lente ontdekte ik deze maand onder de pruimenboom waar tussen het blad van de elfenbloem opeens witte punten van de grote sneeuwklok boven kwamen. Dan kan je niet anders dan de boel vrij knippen zodat je van de klokken kan genieten.
Toch heb ik verder niet veel aan de tuin gedaan omdat er muizen in de schuur gerommeld hebben. De stank was interessant en het meeste heb ik schoon. Dus de schuur is in mijn geestes oog weer op orde.
De volgende keer kijken of echt alles weg is en de in de schuur opgeslagen strobaal naar de kas verplaatsen tijdelijk. Daarna denken over een droge opslag plek. Altijd wat te doen. Maar daar heb je de tuin ook voor. Genieten, telen, eten, uit proberen. Kortom hobby.
