klus na klus na klus

Gisteren ben ik op de volkstuin aan het werk geweest. Ik wilde eigenlijk alleen pastinaak oogsten voor mijn pompoenstoofpotje van zondag. Ha dat mag je van de spellingcheck niet schrijven zo, maar ik vind het een mooie voor galgje.

Natuurlijk lukt het me nooit om alleen te doen waar ik voor ga. Nu ook niet want ik zag dat de aardperen die buiten de perken groeiden toch echt oogstbaar waren dus die heb ik op gegraven. Een modderig klusje en toen ik ze schoon spoelde onder de tap van de regenton bedacht ik dat de tonnen ook nog geleegd moesten.  Ze stroomden over van al de regen die we de laatste tijd gehad hebben.

De grote ton doe ik met een stuk slang. Aanzuigen en hopen dat het gaat lopen. Krijg ik altijd een slokje regenwater, ach. Af harding van de tuinier is dat. Daarna gaat het achter de kas de gangen van de rat in. Gratis ongedierte bestrijding.

De ton bij het plaatsje laat ik via de gieter achter het huisje lopen maar dat ging deze keer een beetje mis. Heb je wel meteen mooie reflecties.

Terwijl de tonnen leegliepen zat ik tevreden met een kopje thee op mijn bankje. Zie ik naast me mijn kabel haspel tafel scheef staan en duw hem recht. Foutje. Hij stortte finaal in. Nu heb ik dus plankjes voor de open haard en de brand ton, rotte planken voor de winter composthoop en moet ik de ijzeren staven nog los zagen uit het blad dat als enige nog rest op de tuin.

 

Met een beetje geluk kan ik die staven dan weer gebruiken als steun voor planten of om plankjes op hun plek te houden en kan ik het blad op een krat parkeren zodat ik toch nog een tafel heb.

Of ik ga graven in mijn voorraad troep naar iets waarvan ik een onderstel kan maken.

Eerst die staven eruit dan pas weet ik of het blad nog goed genoeg is.

Grappig is dat, ik geniet stiekem van het idee dat ik weer iets kan maken in plaats van treurig te zijn om een oude tafel die instort.

Aan de bedden is nog niet zoveel te doen en je moet toch wat. 
De compost is ondertussen wel al omgezet en de goede compost ligt te wachten tot ik ze gezeefd op de bedden opbreng. Dit jaar heb ik ruim een halve kuub. Dat is een prachtige hoeveelheid.
Wel jammer dat ik er geen worm meer in vind. Ik had nog even de stille hoop dat ze wel wilden blijven. Hotel compost was ze toch niet gezellig genoeg en een wormentoren begin ik niet aan omdat ik er geen plek voor heb.

Wat ik wel al gemaakt heb is een nieuw hotbed. De resten van de oude liggen in de brand ton en de nieuwe is nog erg licht van kleur. 3.5 cm dikke gegrijste planken dus dat kan wel even mee. 
Van ver bezien valt die lichte kleur nog mee.

De rozenboog moet ik nog maken en nu dus ook verzinnen wat ik met het ronde blad ga doen.
Zo blijf ik van de straat, heerlijk.

Nog even een laat zonnetje onder de wolken door en op naar huis.