Joechei het is in de mei. Deze kreet is toepasselijk want in mei groeit het opeens allemaal echt. De zon lijkt geler licht over alles te leggen en de wereld ziet er sappig uit.
De late tulpen bloeien nog en krijgen gezelschap van de bloeiende appelbomen. Toch is het moeilijk om er lang van te genieten want mei is echt een werk maand. Veel zaaien, veel oud spul oogsten of weg halen, snoeien waar dat nog niet gebeurd was en in de moes bedden alle ongewenste plantjes al jong weg halen.
Hier staan uien en bieten al gepoot maar ertussen zit nog veel veldsla wat nu echt opgegeten moet anders exploderen de planten straks. Nee niet boem maar brrroem, ze worden enorm en maken bloemen en dus zaad voor volgend jaar. Dat zaad wil je wel maar niet teveel. Dus moet je selectief wegoogsten of desnoods op de compost bak want ook dat is nuttig.
Het aardbeienbed is al geschoond en voorzien van stro. Dan blijven straks de aardbeien van de grond en rotten of smetten niet zo snel. De knoflook die er tussen staat vindt het wel best. Ik moet alleen alert blijven op slakkenschade.
Waar ik dan weer weinig hoef te doen is bij het regelen van appels. De bijen op de tuin nemen die honeurs waar. Of de metselbijen in de oude nesthokken daar aan mee werken weet ik niet maar het zoemt enorm boven de schuurdeur. Blij dat ze er weer zijn.
De regen die we gehad hebben is best veel geweest maar de bijen hebben er kennelijk geen last van en de tuin groeit hard. Warmte, licht en water. Het werkt prima.
Bijna breekt de tijd aan dat de bescherming van planten weg kan. Nog even wachten tot koude Agaat voorbij is, de nooit vermelde echt laatste ijsheilige. Wat betreft beestjes, ach ik hoef niet te leven van mijn landje en kies dan voor de "delen met en de ogen willen ook genieten" aanpak. Fleece gebruik ik niet meer om ze te stoppen. En gif uiteraard niet want het is ook mijn eten.
Op de foto boven het laatste fleece dat de peultjes beschermt tegen koude wind en hongerige duiven. De Tulbaghia , die sprietige plant, geniet dan ook, nu ze net uit de kas is, nog wat bescherming tegen de elementen.
Ik verheug me al op het keerpunt in de tuintijd. Nog even wachten tot IJsheiligen voorbij is, 16 mei, en dan kan er zoveel gedaan dat ik straks wel weer zal lopen klagen.....
