dinsdag 22 mei 2018

Op stoom

De tuin is op stoom en dat terwijl het te weinig regent. Gelukkig zijn wij hier gezegend met een water aansluiting zodat we sproeien kunnen. Als het dan even betrokken is probeert natuurlijk wel iedereen te sproeien. Blij dat de boer wat extra aansluitingen heeft gemaakt.

Het ziet er op het landje al heel groen uit nu.

De meeste vaste planten groeien, weer of geen weer, en de ijle eerste sprietjes sla zijn nu al lang oogstbaar. Net als voorgaande jaren groeit er alweer te veel. Het is maar goed dat ik buren, vrienden, kennissen en een compostbak heb.
De Erwten beginnen te bloeien, De groene asperges zitten alweer dik onder de asperge kevers en ik oogst eromheen. De bieslook gaat bloeien en dat is dan weer leuk voor in de sla.



De sla in de bak staat na het bezoek van meneer mol die het ondergraven heeft iets zielig te zijn maar begint weer te groeien. De aardbeien beginnen hun vruchten te maken. En de snijbiet gaat schieten. Daar oogst ik nog steeds van tot straks de courgettes op deze plek komen. Dat zal over een week wel ongeveer zijn. De nieuwe snijbiet is dan nog niet te oogsten maar er is zoveel sla door alle bedden heen dat we dan maar verschillende sla combinaties gaan eten.



En dan zijn er natuurlijk nog de bloemen voor de pluk. De eerste rode iris bloeit en jawel met bollen moet je eigenlijk nooit het plaatje op het zakje geloven. Maar mooi is ze wel al is het geen fel rood.

Die eerste bloem is natuurlijk te mooi om te plukken. Bloemen zijn wat dat betreft wel vaker mijn mislukte oogst. Op de vaas doen ze het korter en op de tuin staan ze er zo mooi bij. Dan maar een bosje smeerwortel met bieslook, gras en mierikswortel bloemen plukken. Het eerste volkstuinboeket want de tulpen kon ik ook al niet plukken omdat ze te mooi waren. Ik ben een watje, ik geef het toe.

Klaar om te vertrekken. Nog even een rondje lopen, kijken welk gereedschap ik nu weer heb laten slingeren en gewoon nog even genieten.

Dat was het weer voor deze keer.








dinsdag 8 mei 2018

Haar kop eraf

Terwijl Alice angstig tussen de struiken van wonderland stond riep de boze koningin "haar kop eraf, haar kop eraf".
Alleen ging het deze keer niet om Alice of de Witte koningin. De pruim was klaar met bloeien en dat is het moment om steenfruit aan te pakken.
Pruim had een veel te groot hoofd gekregen.
Haar nek kon het gewicht niet meer aan. Om maar te zwijgen over de nieuwe regels op de tuinen die alleen nuttige bomen toestaan met een hoogte van ten hoogste 3 meter.
De Notelaar verderop is de enige die een uitzonderingspositie heeft weten te veroveren. Een walnoot kan je nu eenmaal niet klein houden en het is zo'n markante boom.
Maar pruim? Eigenlijk had ze zichzelf al bijna genekt met de donderzwam die haar hele stam verzwakt. Dus alle moed, de zaag op steel en de motor kettingzaag verzameld. Een ondersteuning in de vorm van manlief geregeld en op naar het werk.

Het begin wordt gemaakt en nu de eerste takken eraf zijn kunnen we zien hoe verder te gaan.
De hoeveelheid materiaal die eraf komt is ook niet mis. Haar hoofd past niet in een mandje. We dragen alles maar naar achter naar de groen resten stort van de boer.

En dan even pauze. Het leven van een beul is zwaar. Biertje, watertje en weer door.






























De laatste restjes stam nog weg halen al blijft er straks wel een stuk staan dit gaat er nog af. We zien immers goed hoe ziek ze nog is.




Tot we op de hoogte zijn waar het maar moet. Zoveel rot krijg je alleen weg door de hele boom te kappen. Maar ze is nog even sterk genoeg om wat taken te laten voor pruimen en schaduw.


Emmer in plaats van hoofd en op een afstandje valt het allemaal wel mee. De emmer is tegen het indringen van de regen. Pruim heeft nu drie emmers die haar zo tegen meer ellende beschermen.
Ze is nu geen driekoppig- maar een drie emmer wezen.

Vanaf de andere kant valt ze nu bijna weg tegen haar achtergrond, de notelaar.
De laatste takken die officieel nog te hoog zijn ga ik later een keer horizontaal uitbuigen. Lange snoei noemen ze dat. Aparte omschrijving als je er niets afhaalt.
Met de takken uitgebogen moet Pruim het dan weer een tijdje doen. Aan iets horizontale takken komt meer fruit dus wie weet hoeveel pruimen ze in de toekomst nog kan geven.

Klus geklaard en de beulen gaan tevreden naar huis. Het schavot is geschoond.