dinsdag 25 april 2017

Koud He?

April doet wat ie wil en dat hebben we gemerkt.

Het begin van de maand was zo verleidelijk. Zon en prachtig weer, al was het wat aan de droge kant.
De tuin begint te bloeien en je denkt prachtig daar komt het aan. "Het" is dan natuurlijk het mooie weer.
De warmte en de lome dagen. Zo vroeg in het jaar wil het optimisme nog wel eens met me op de loop gaan.
Maar het ziet er dan ook al vroeg zo prachtig uit.
De eerste die gaat bloeien is de oude pruim niet lang daarna gevolgd door de oude peer. Alsof die bomen die al zo lang op het landje staan er ook net zoveel zin in hebben als ik de tuinier.

























Er is zoveel belofte te zien dat ik in mijn hoofd het hele verhaal alvast invul.
Het fruit van de toekomst hangt al in mijn hoofd en ik proef in gedachte de eerste appel de bessen en de pruimen. Ga op zoek naar glazen potjes voor de jam die gemaakt zal worden, sla alvast geleisuiker in en kristal suiker. Geleisuiker voor aardbeien, gewone suiker voor de pruim die van zichzelf wel stollen wil.
Ondertussen probeer ik het fruit alvast aan de struiken en bomen te kijken.
























Maar de lente bloemen zoals de tulpen en de viooltjes staan nog volop te bloeien dus ik zou beter moeten weten.



















Terwijl de moestuin en haar omgeving de mythe hoog houdt komt dan opeens april om de hoek en zet de tuinier met beide benen op de grond.
Zag de uitlopende kiwi er eerst nog zo uit.

































Na de ingreep van vadertje vorst, die nog niet zijn koffer gepakt heeft, was het beeld wel even anders. Ondanks goed inpakken met fleece.
























Zelfs de verse uitloop van de druif die vaak toch wel wat hebben kan was niet ontsnapt.























Gelukkig hebben allebei nog leven. De druif meer dan de kiwi. Dan ben je wel blij dat de planten zodra ze weer gaan groeien dat heel hard kunnen. Misschien dat mijn plaatsje toch nog overgroeid wordt zodat er voldoende schaduw komt daar. Die schaduw verwacht ik nog steeds nodig te hebben als de zomer echt los barst over een paar maanden. Hitte met volle zon behoort niet tot mijn favoriete weersomstandigheden.

Maar niet getreurd.
De rabarber doet het goed.

















De eerste jam en cake is gemaakt. Rabarber 750 gram met 750 gram geleisuiker en stemgember 3 bolletjes in stukjes. De rabarber fijngesneden met de gember stuk koken tot er nog genoeg brokjes zijn. De geleisuiker erbij en 4 minuten bubbelend koken. In potjes en de eerste drie potten staan klaar.
Manlief is een zoetekauw en zelf eet ik zo goed als geen jam. Dan mag de jam zoet zijn.
Vroeger, toen mijn moeder jam maakte deed ze ook veel suiker. Als je gewoon minder jam op je brood doet is dat net zo goed als halfwas jam in dikke laag. Soms zijn we met zijn allen te voorzichtig en leveren smaak in voor de slanke lijn. Dan kan je beter de sapjes en frisdranken vervangen door water. Al is wijn leuker misschien.

De moes van de toekomst groeit in plugjes alvast voor.
De methode met veel mulch is niet zo goed voor het directe zaaien. Slakken en bodem kou spelen dan de jonge plantjes parten. Maar op deze manier komt het ook goed. Dit is immers wat zoveel mensen al jaren lang doen. Charles Dowding uit het Verenigd Koninkrijk verteld hier al zo lang over. Ik heb nu dus zijn aantal bietjes gezaaid per plugje. Zien of zijn techniek ook hier het goed wil doen.























De bietjes groeien als kooltjes. Zouden ze straks een identiteits crisis krijgen? Hoe dan ook nu valt nog niet te oogsten.
De vier jaargetijden sla in de voorheen warme bak is wel op volle kracht aan het komen en heeft al aardig wat sla maaltijden gegeven samen met de daslook die onder de peer staat en de peterselie, selderie en kervel die de winter overleeft hebben. De zuring en de bieslook er nog bij en het is genieten van deze eerste complete eerste echte lente maaltijd van de tuin.


Wat april ook doet er is genoeg om mij gelukkig te prijzen.
Al blijf ik natuurlijk wel mopperen op vadertje vorst en met angst en beven naar het fruit kijken. Heeft dat het gered of blijkt het straks niets te worden.