Elk jaar begin heeft zo haar positieve begin. Op mijn landje is dat het moment dat de snippers komen.
Voor de snippers beginnen de paden op de natte klei langzaamaan in een aan laarzen plakkende prut te veranderen.
Dan komen de snippers van de gemeente. Bij de boer wordt een berg van 6 kuub gestort voor de drie moestuin dames. Meer dan we nodig hebben maar er zijn altijd wel andere gegadigden.
Zwoegen is het wel. Als het resultaat begint te tonen komt echter de overmoed en ben ik niet meer te stoppen. Dus na 21 volle kruiwagens straalt het vrolijke geel-bruin me tegemoet.
Net alsof de zon door is gebroken en je zakt niet meer zo weg. Volkstuin luxe is dit.
Daarnaast bloeien de grote sneeuwklokjes ook nog.
Na al dat voedsel voor de ziel is het goed huiswaarts keren om de rug die nu wel ernstig zeurt rust te geven. Nagenieten op de bank met een mok warme chocomelk. Het nieuwe seizoen komt eraan.
Bijna dan, want ik moet nog wel wat doen voor het grote zaaien en planten begint. Gereedschap nalopen, schuur opruimen, kas grond ontgroenen met micro organismen en verse compost plus wat ik verder nog verzin.
Eind februari is gelukkig nog ver weg. Dus ik kan ook nog wel even lummelen en gluren bij de buren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten