Januari tijd

 Het is 2021 januari. En nog steeds zitten we in een lockdown vanwege Covid 19. Niet dat ik er veel last van heb.

Mijn werk in de studio? In mijn eentje zoals altijd. Even wandelen met mijn vriendin Thea, praten over kunst op 1.5 meter in het Vliegenbos. Mijn werk, nou ja spelen, op de tuin? Ook in mijn eentje zoals altijd en af en toe over het hek kletsen met mede tuiniers. Inkopen, tja alleen het noodzakelijke en gelukkig het internet voor paniek momenten als er een slot kapot gaat. Ach en verder met mijn betere helft, niet aan hem vertellen, kletsen wandelen en samen wat trutten. Zelfs de wedstrijd sjoelbak maar tevoorschijn gehaald.

Is dat luxe? Voorlopig wel.

Minder is het weer dat de tuin zo nat maakt dat ik af en toe met de helft aan mijn laarzen gekleefd probeer naar huis te fietsen.  

Toch heb ik door meer tuintijd wel van alles gedaan dat ik anders nog niet opgepakt zou hebben. De mini paadjes van stoeptegels waren aardig diep gezakt en ik heb ze omhoog gehaald. De veldmieren waren niet blij met me. Gelukkig zijn die gele wezens niet zo bijterig in de winter. Nu liggen de paadjes weer boven water bij zware regen.

Ook de rotte plank die omging is vervangen. Door afval stenen want lockdown.... Nu maar hopen dat we straks veel houtsnippers krijgen want dan kan een deel van de noodoplossing onder gewerkt en wie weet hoe lang ik er dan mee kan leven. Heb ik op de modder achter tijdelijk een rotte loopplank. Elk nadeel hep ze voordeel om Cruyf maar na te praten.

Hier was overigens een ander beestje niet blij met me. Mol heeft echter al meteen wat grond verplaatst, dat kleine zwarte vlekje is slechts het begin van de hoop.

Zo verveel ik me in ieder geval niet. Werk en oogst want met het niet al te koude weer groeit de snijbiet nog prima.  De paarse boerenkool laat ik nog even tot er wel vorst overheen is. Dan is ze zoeter. De pastinaken zijn makkelijk op te graven en dat geldt ook voor de aardperen die zelfs onder de paden kruipen.

Voor wie scherpe ogen heeft bij de snijbieten groeien de eerste zelf zaai sla plantjes al. Dus ga ik nu ook wat sla zaaien want het lijkt de sla niet zo te deren. Kijken of het wat wordt. Dat is het leuke aan een volkstuin, experimenteren.

En verder gaat het zijn gangetje op de tuin. Af en toe wat snoeien als het droog genoeg is of met wat geluk de zon schijnt en het niet vriest. Onkruid weghalen om in de lente geen stortvloed aan ongewenste plantjes te hebben. En oude planten die niet meer op smaak zullen zijn verwijderen. Bijna alles op de compostbak met de koffieprut van thuis. Regeren is nog altijd vooruitzien en ik wil ook dit jaar graag een mooie berg compost maken.

Rondlopend zie je dan dat de lente zich al aankondigt door de eerste bollen die bovengronds komen. Vroege sneeuwklokjes en Allium Globe master zijn de eersten samen met de narcissen.

Wel wordt het nog steeds vroeg donker dus groet ik mijn landje en denk, tot de volgende keer.