Zo'n jaar begin is vaak nog donker en nat en koud en, nou ja eigenlijk niet echt het moment om buiten aan de slag te gaan. Het lijf wil thuis lui op de bank met een lekker warm kopje thee een boekje lezen of gewoon zomaar wat voor zich uit staren. Maar de tuin lokt. Er is zo het een en ander te snoeien en het gereedschap moet gereinigd en gescherpt. Ach dan ziet zo'n tuin er voor de dromer in mij al weer vol potentie uit.
Wie eenmaal begint ziet vanzelf nog meer dingen om te doen.
Ik weet dat eind januari de nieuwe houtsnippers al kunnen komen dus is een slimme meid op haar toekomst voorbereid en begint de eerste oude snippers van het pad bij elkaar te harken om alvast een voorraad nieuwe mulch voor de fruit bedden te hebben. Tegen de grote regenton aan zodat die bij vorst meteen een beetje beschermd is. Al is leeg laten lopen natuurlijk het beste. Het Nederlandse weer wil echter de tonnen vullen. Daar is ze sinds december al heel druk mee bezig en telkens als ik denk: "klaar, ton leeg" komt er weer een nieuwe hoosbui over. Jawel klusjes zijn er altijd in allerlei soorten en maten.
Wie een tuin heeft hoeft zich nooit te vervelen volgens mijn oom Dirk. Al mag het natuurlijk wel. Gewoon alleen maar even rondkijken is ook lekker. Ik kan erg genieten van niets doen maar wel kijken. Dat is natuurlijk ook doen maar voelt anders. Het meeste doen is dankzij de Natuurlijk Moestuin cursus gewoon thuis.
De grofweg 200 plus leerlingen hebben allen de opdracht om alvast een teeltplan volgens natuurlijke lijnen op te zetten en ook ik heb met lijnen en kleurtjes gespeeld. De standaard bed grootte kan ik niet volgen met mijn al bestaande bedden van 1,20 m bij 1,80 m, ik moet wat smokkelen her en der. Dan ben ik ook nog hebberig dus ik zal het beplantingsplan wel veel te dicht op elkaar hebben staan. Daar zal meester Frank me dan vanzelf wel fijntjes op wijzen. Onderstaand 1 bedje uitgewerkt met tussen lijnen die vast niet kunnen, wedden dat ik op mijn vingers getikt wordt?
Dan toch voor de gemoedsrust nog even kijken op de tuin. Het ligt er rustig bij maar de groei zit er toch her en der al in. Dat de narcis punten bovengronds komen, de sneeuwklokjes zich laten zien en de eerste Helleboris aurientalis knoppen zwellen klopt wel maar dat zelfs de Muurbloemen bloeien.
Ach is het stiekem toch al een beetje lente.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten