November

De donkere dagen komen eraan en de blaadjes vallen. Niet de beste tijd van het jaar voor depressieven maar wel mooi met al die onverwachte dingen. Zo stond ik op een bladstille dag in het donker onder een populier die werd aangelicht door een straatlantaarn. Werd ik toch zomaar omringd door vallende gouden bladeren. De een al schroevend, de ander zwevend en weer anderen gewoon als een blok neer stortend. Blad dat dicht bij de boom valt, zou dat op een strenge winter kunnen duiden? Vroeger wel maar tegenwoordig? We gaan het zien.
Op de tuin is het nog niet zover gelukkig.

Op de tuin is het nog gewoon herfst en kleuren de borders langzaam meer bruin.
Wel is de eerste herfst oogst begonnen. De aardperen die ooit ontsnapt waren en nu achter de compostbakken groeien leveren aardig wat oogst en de kleintjes die overblijven kan ik her planten. Dat zijn er best wel veel dus maar zien of ik ze uit gedeeld krijg.

Aardperen zijn echte woekeraars. Al laat je maar een centimetertje zitten met 1 oogje erop dan groeit daaruit weer een hele voorraad. Achter de compost heb ik ze even gelaten voor een paar jaar om te zien of iedere keer een dikke laag houtsnipper ze zou nekken. Niet dus. Weer wat geleerd.

Een andere oogst zijn de zonnepitten maar daar ben ik niet degene die oogst. Ik laat ze voor de koolmezen op de tuinen. Die wil ik als zomerse hulpdienst bij insectenplagen graag de winter door helpen. Goed, toegegeven, ik vind zonnepitten pellen ook nog eens een rot klusje. De hangende bloemen bekijken is wel even een geniet moment. Ogen kost is net zo belangrijk als eten.

De composthoop loopt bij mij tegenwoordig van november tot november. Ik wilde het nog wel eens in oktober doen maar dit jaar werkt het anders. De hoop die ik helaas niet nat gehouden heb heeft dus wel minder geleverd maar zo aan het compost zeven werkende wordt ik er evengoed nog warm van.
En krijg kramp tja het is hard werken zo'n tuin.

Langzaam aan komen de bedden onder een nieuwe laag compost. Liefdevol om de winter planten heen gelegd. Zo kan de regen die nog komt de grond niet dicht slaan en is de voeding voor volgend jaar op gang. Compost spoelt niet uit, de voeding wordt volgend jaar door wormen en andere organismen vrij gemaakt voor de planten. Dat betekent wel dat je elk najaar opnieuw de grond moet voeden ermee.

Twee bedden zijn nu klaar, nog maar 3 te gaan. Het linker bed is bijna af, het rechter is de volgende.
Plus natuurlijk de kas nog. Voorheen liet ik die in de winter braak liggen omdat ik de moed niet kon opbrengen aan iets anders te denken. Maar nu heb ik naast overwinter planten er wat andijvie in gezet en het groeit zowaar ook nog. Leuk zo'n vervolg. Ik wordt nog wel eens een echte jaar rond teler...

Nu nog een keer in december de binnenkant schoonmaken en dan de afrikaantjes er ook maar uit halen als die het nog zolang redden.

Nog sla oogsten voor de volgende dag. Ik recycle ondertussen alle broodzakken omdat je daar iets water bij kan voegen en zo de sla nog langer fris blijft. Sla is overigens een titel, de inhoud van de zak verraad dat sla uit heel veel divers groen bestaat.

 Na de oogst snel rondlopen of ik nog iets wil doen nu de zon nog schijnt.

Gras nog even maaien want het groeit nog en dan snel weer naar huis omdat de regenwolken beginnen te dreigen.