Eindelijk nat

Na al die droge dagen met af en toe een plensbui was de grond lang droog. Na de laatste paar zware buien is het eindelijk dieper nat. Het bed voor, waar de Crocosmea zwaar de overhand had gekregen, heb ik eerder al uit vrij gemaakt. Nu met het natte weer kon eindelijk het vervangende spul de grond in. Het ziet er nog wel wat leeg uit maar als dit allemaal aanslaat dan wordt het weer Gery-aans groen.

Er lag een tak langs dit bed maar die was ondertussen weggerot. Dan komt het goed uit dat buren een afvalcontainer hebben staan waar ik wat stroken beton uit kon nemen. Zit de boel weer strak in het pak.
Nu ik toch bezig was heb ik maar meteen alle bloemperken aan gepakt. Te grote planten gesplitst en gedeeld met buren en vrienden. Een paadje van nog meer rest betontegels bij de braam en het is wat ik dan Winterklaar noem. Het kan dus voor de winter nog even weer vast groeien en zo versterkt de winter in.

De groente planten leveren nog steeds eetbaars. Maar er is duidelijk minder werk aan. Wat oogsten, wat ruimen, een beetje trutten hier, een beetje trutten daar. Meteen te merken aan mijn gewicht. In deze tijd word ik weer wat zwaarder. Spek voor de winter, word ik zelf dus ook Winterklaar.

De buiten tomaten heb ik ondertussen weg gehaald. Ze waren ziek. Niet de gevreesde tomatenziekte maar grijze schimmel en dan rijpt de boel toch niet meer door zo laat in het jaar. Die paar tomaten die iets van een blosje hadden liggen nu in de vensterbank rood te worden. Dan doen de snij bonen het beter. Ze bloeien nog en er komen nog steeds bonen aan.

Wat het fruit aan gaat eet ik me ongans. De druif heeft om en om rijpe trossen en de Conference peer levert ook telkens massa's peren. Zelfs de aardbei probeert nog iets aan vruchtjes te geven. Als we nog wat warm weer krijgen zullen ze zelfs eetbaar worden.

Val peren met vraatschade gaan op de compost de rest mee naar huis.

Aan de Pattison zit nog oogst, die witgele UFO en de pompoen begint met vlekjes lichter groen. Eigenlijk had deze al verder rijp moeten zijn maar moeder natuur had er even geen zin in. Gaat deze dikkerd het inderdaad redden? Geen idee, het kan nog steeds alle kanten op.

In de kas loopt het ook naar het eind van de zomer spullen. Nog wat komkommer. Aan de kaal gehaalde tomaten nog wat vruchtjes die allicht nog rijpen voor ik de planten definitief eruit gooi.
Hopen dat de gezaaide spinazie dan nog komt en ik er niet op ga staan.

Terwijl er weer een hoosbui over jaagt wacht ik nog even in mijn schuurtje. Als het droog is kan ik op naar huis met weer een fiets die zwaar van de oogst is.

Plaatjes problemen.

Het is ondertussen al bijna winter. Nou ja nog even niet en er valt nog genoeg te oogsten.
De peren en de druiven zijn eindelijk rijp. Dat betekent dat de zoete tijd aangebroken is.
Zo eten, jam van maken of in een cake verwerken. Wijn maken is niet mijn ding. Al kan van de druif natuurlijk wel het een en ander in de Rumtopf.
Oh ja het heeft even geduurd eer ik weer eens wat over mijn landje schrijf. Het probleem waar ik tegen aan liep was het niet goed laden van mijn foto materiaal.
Dus in plaats van een heel verhaal vandaag maar even een voorraad oude foto's.

Want nu doet het upload ding het weer. Gelukkig
De groene wereld van september. Alles groeit de pan uit deze maand terwijl je ook kijkt wat nu geslaagd was en wat niet.
Het gras laten liggen na maaien geeft minder werk en kan dus met een ruig veldje. (foto 1)
Aardbeien die klaar waren met produceren hard terug knippen zodat ze met gezond nieuw blad de winter in gaan was een succes. (foto 2)
Dahlia's in een al dicht begroeit planten bed zetten niet dus want een knappe kop die ze ziet. (foto 3)

Op advies van de RHS zijn de courgettes dit jaar langs dikke stokken geteeld. Omhoog dus. Wel priegelen met aanbinden elke week maar veel minder meeldauw en meer planten op een te klein stukje. Herhaling volgend jaar? Nou en of. (foto 1).
Paarse stam boontjes. Gewoon slingerend door het bed zoals altijd en het werkt nog steeds. (foto 2)
In plaats van gewone komkommer snack komkommer in de kas. Geen idee waarom maar die snack dingen doen het gewoon goed terwijl de normale komkommer bij mij het begeeft. Ik heb van deze twee planten weer kilo's vruchten weg gegeven. Toch blijf ik wel 2 zetten want dat geeft betere oogst.
En al wordt het wat veel, ontvangers vindt je altijd wel. Nog een komkommertje? (foto 3)
De pompoen in de compostbak blijft ook een succes. De voorste heeft het wel begeven maar die erachter is ondertussen druk op weg naar de ruim 25 kilo. Hopelijk rijpt ie nog wel af want het wordt kouder en het ding is nog groen. Angst en beven van de tuinder. (foto 4)

Wat de herfst allemaal brengt komt in een volgend verhaal. 

Zonnebrand

Dat mensen kunnen verbranden en van bijvoorbeeld een wit naar een knal roze vel kunnen gaan is wel bekend. Dat fruit hetzelfde probleem heeft en sommige groenten ook is minder algemeen bekend.
De afgelopen loei hete dagen hebben echter aan getoond dat een aantal planten helemaal niet blij is met hitte en zon. Warmte, ja dat graag maar hitte? Nee. Van de bramen is bekend dat ze dan van kleur veranderen en bij door rijpen naar een af en toe zwart en af en toe bleek besje gaan.
Die van mij zijn vol getroffen en zien er nu zo uit.

Helaas is de smaak van de bramen dan ook niet meer in orde. Met moeite heb ik toch nog twee bakken met fruit weten te plukken. Goed genoeg voor 4 potten jam dus ach het zij zo. Wat er dan nog hangt is voor de snoepende voorbijganger of de vogels. Volgend jaar beter.

Ander fruit dat niet tegen intense hitte met zon kan zijn de appels. Ook daar zonnebrand.

Bij appels zie je dat niet vaak en deze appels die echt nog niet rijp zijn zullen gaan rotten en dat brengt ook niets dus ik zal ze moeten verwijderen. Jammer want Rode Elstar is best een lekkere appel en in de winkel zie je ze bijna niet. Naast de zonnebrand op fruit had ik nog wat verdwaalde uien op de tuin en daar waren een paar in hun schil ter plekke gekookt. Geen foto helaas omdat ik dat vergeten ben. Maar aan een witte ui zie je het doordat de ui aan een kant glazig is geworden alsof je ze net in de pan gefruit hebt.
Gelukkig gaat het goed met de rest van de planten. In de kas heeft de temperzon de planten beschermt en de komkommer is best blij met al die warmte. Ze gaan met zijn tweeën op verover tocht bovenlangs.

Ook de druiven hebben met de hitte geen problemen gehad maar ja dat zijn echte warmte minnende planten. Nu hopen dat ze er heerlijk zoet door geworden zijn.

Wel jammer dan weer dat de snijbonen wel bloemen maar geen vruchten maken. Komt het door de hitte of willen ze gewoon niet terwijl de sperziebonen wel dragen.


Dat is nou echt een staaltje moestuin leven. Een mens lekker in het duister laten tasten. Wie daar niet tegen kan moet niet moes tuinieren dus zeg ik wordt vervolgd. ( mopper mopper mopper )

Voor de hitte

Ik had nog wat foto's genomen voor de hitte kwam. Die plak ik dan later wel op mijn blog dacht ik en toen kwam de hitte. Op de tuin valt dan niets te doen behalve heel veel gieters water bij de zuip schuit planten gooien.
In huis al bijna het zelde wat betreft menselijk smelten, dus achter de computer is dan ook geen goed idee. Na drie dagen afzien, ik zei toch dat global warming geen goed plan was, even op adem komen.
Het is nog steeds te warm om echt actief te worden maar ondertussen leef ik weer wat op. 
Wel eten we de laatste dagen koele kas komkommer in plaats van tuinbonen.

Die zijn namelijk echt op en de planten liggen al op de composthoop.
In de kas beginnen de tomaten bij te komen nu ik een soort micro biotische korrels heb gestrooit.
Ik blijf het raar vinden dat tomen de grond ongelukkig maken maar ja je moet er iets mee dus probeer ik telkens andere truckjes. De komkommers trekken zich van alles niets aan en doen het wel goed. Te stellen dat zij dan schuldig zijn aan het slechte groeien van de tomaten is een fabel.

Maar het groeit allemaal en al wil ik nu eigenlijk best al tomaten hebben ik moet nog even geduld hebben en genoegen met af en toe 1.

Natuurlijk wil ik ook al teveel van de courgettes. Toch ben ik blij met de nieuwe teeltmethode. Waar ik ze vroeger over de grond liet groeien gaan ze nu de lucht in aan zware stokken. Minder meeldauw op de bladeren en dus gezondere planten die ook nog eens minder plek vragen. Wat wil ik nog meer...eten oh ja.

Toch is er voor dat eten genoeg toekomst belofte in bloeiende paarse sperzieboon en pruimen die er nog goed uitzien. Zelfs de zaadproductie van de Lathyrus 't Loo gaat voorspoedig al oogt het niet zo'n war bos die grijs uitslaat.

Wat zal het straks kaal ogen als de zaad leveranciers uit de bedden gaan omdat ze hun ding gedaan hebben. De herfst en winter spullen groeien nog niet. Zeker met de hitte die we hadden gaat het opeens traag. Zelfs de pompoen heeft nu moeite al groeit ze op deze foto nog de bak uit letterlijk.

De concurrentie om water met de framboos, die zichzelf in de bak breed maakt, en de weg gegooide maar weer groeiende rabarber en die ene verdwaalde Oostindische kers. Dat komt ervan als je de natuur haar gang laat gaan op de tuin. Dan winnen de sterkste terwijl je perse die zwakkere wilt hebben.

Toen ik de overzicht foto's maakte ontdekte ik dat het warme weer niet alleen een water oorlog veroorzaakt maar dat ik opeens ook wantsen in mijn zaad producenten heb die ik nog niet eerder heb gehad. Ze zijn mooi die oranje gestreepte beestjes maar wat doen ze behalve vrijen nog meer in het zaad. Moet ik alarm slaan vanwege het gevangenis streepje of ze als onschuldig zien vanwege hun gestippelde lieveheersbeestjes onderkant? Hopelijk kan ik nog veel leren de komende jaren want de provincie heeft weer plannen.

Dat paarse vlak is mijn tuintje. Niet direct bedreigt door die grote streep bovenin maar wat als ze de boer compleet uit kopen. Dat de lokale VVD steeds meer industrie terrein wil en met hebberige ogen naar ons plekje kijkt is al verontrustend maar nu de weg dwars over het terrein getrokken gaat worden wordt het nog enger. De boer maakt zich misschien nog geen zorgen en eer ze iets kunnen zijn we al gauw 5 jaar verder maar toch. De toekomst zal het zien en natuurlijk sputteren we tegen.

plaatjes

De tuin doet haar ding, ze groeit, ze wordt gegeten, ze stort in en ze groeit weer verder en ik kijk en geniet. En eet zelf ook nog mee. Vooral veel fruit want dat gaat momenteel maar door en door. De aardbeien zijn klaar, de rode bessen en de zwarte bessen ook De Tay Berrie ook en de laatste paar kruisbessen hangen nog wel maar zijn deze week ook wel op. De Japanse besjes beginnen en de frambozen ook opnieuw. Ze vinden zichzelf zomer en herfst frambozen want dit is de tweede keer dat ze op gang komen. De bramen laten nog even wachten al heb ik de eerste al gegeten.

de plukbloemen op de tuin laten steeds meer de zomer variant aan bod komen. De dubbele daglelie die op de vaas niet half zoveel plezier brengt als in een salade doet haar best.

De Veronicastrum die wel op de vaas werkt. Maar ze wordt zo druk bezocht door de bijen dat ik plukken niet over mijn hart krijg.

Mooi hoor dat zomerse, de Kiwi die natuurlijk weer geen vruchten geeft na een nachtvorst tikje doet dan maar mee met de bloemen door mooi blad te maken. Heel aaibaar.

Kortom de tuin doet haar ding en ik heb even tijd genomen om gewoon lekker te genieten. Volgende keer komen de groenten wel weer aan bod.

Ach voor uit dan toch groente... bloeiende snijboon.Ook mooi.
 

Wat mei al voorbij?

Doordat het in deze tijd van het jaar best druk is op mijn landje vergeet ik de tijd.
Als ik veel tijd besteed besef ik niet dat er tijd is zeg maar. Wie veel tijd wil hebben moet gaan zitten en zich vervelen. Maar dat lukt natuurlijk niet met een volkstuin.

Halverwege mei leek de tuin nog onder controle maar toen werd het eindelijk toch warmer. Dan begint het werken tegen de klippen op. De tuin wil , ja omdat ik dicht op elkaar plant, een jungle worden. Dat zie je vooral bij de struiken en klimmers die opeens er vandoor gaan. De witte druif is daar een van.

Met wat vaste planten aan haar voeten neemt ze de hele schuur over als ze kan. Snoeien na de tweede tros en dat blijven doen want druif groeit door.
Ook mijn zelf zaai sla. Dat waar ik voorheen geen moeite voor gedaan heb dus. Ze gaat nu na vele keren oogsten zo hard groeien dat ik dunnen moet en ze links en rechts weg geef. Of op de compostbak doe want mensen verstoppen zich al als ze me aan zien komen. Nu gaat die eerste sla schieten oftewel bloeien. Een paar laat ik voor de zaden maar de rest moet ik ruimen.

Zoals te zien zit er in dit bed al wat kale grond. Al zal dat niet lang duren nu er bietjes en ander spul gezaaid is op die plekken. De wortels zien er wat zielig uit omdat de veenmollen eronder zitten. Of dat nog wat wordt ga ik later in het jaar merken. De peultjes rechts doen het gelukkig wel goed.

In het diamant bed ga ik iets testen. Via de RHS hoorde ik van de truc om courgettes langs palen te telen. Dus heb ik alle restjes aan paal-achtig spul verzameld en ga het uit proberen.

Zo komen de oude bezemstelen en dergelijke nog van pas. Het idee is dat je zo slak schade en meeldauw voorkomt. Spannend al heeft de eerste plant al een vraat gat in de stengel. Er is dus iets dat wel omhoog klimt. De sla die ook hier nog welig groeit ga ik weg oogsten zodat de winter kolen hierheen kunnen.

Ze staan nu nog in een rijtje op mijn voor zaai bed. De Pakshoi helemaal rechts zal later ook naar de grote bedden gaan al is dat voor Pakshoi niet de beste teelt methode. Ze wil het liefst geen gerommel met haar wortels. Maar nooit geschoten altijd mis. Dus probeer ik het.

Dit zieltje in emmer is ook een test. Zij het noodgedwongen. Deze Iditarod Red Dwarf tomaat had een door geknaagde stengel. Nu maakt de top nieuwe wortels in de emmer zodat de plant gered is.
Behalve als er straks weer een muis voorbij komt en denkt "heeeee lekker".
Het wil wat met die mee eters.

Zelfs de zwarte luis in de tuinbonen, die ik meestal voor ben door te toppen, was dit jaar zo vroeg dat ik te laat was. De mieren die de luizen beschermen omdat de luizenmelk hun voedsel is helpen dan ook niet mee. Gelukkig zit er wel zoveel bloei dat ik nog wat zal kunnen oogsten....hoop ik.
Ach eigenlijk mag ik niet klagen. Alles groeit.

De bieslook bloeit maar ook de bloemen zijn lekker. Tussen de aardbeien vervallen de tulpen en groeit de knoflook.

De aardbeien op de warme plekken worden al rood en de eerste oogst is er. Terwijl dit een late soort is.
Nee het is niet slecht toeven op het landje. Vanaf nu wordt het ook steeds gevarieerder en leuker.
Groei de heermoes tegen de klippen op? Ach dan kijk ik naar mijn roos die dat ook doet.
De eerste schoffel ik want de wortels zijn niet weg te krijgen. De tweede daar pluk ik wat van en geniet zo twee keer. Balans, heerlijk.