Nog even rustig.

Langzaam maar zeker beginnen de vaste planten weer leven te vertonen. Als eerste uiteraard de onkruiden. Niet dat dit erg is in deze tijd van het jaar. Ze zijn nog klein en makkelijk te verwijderen. Iets dat wel moet gebeuren anders zit ik straks met een ongewenst oerwoud.
Elke keer een beetje en dan weer met wat geluk in het zonnetje zitten met een meegebracht kopje thee. Dit is echt nog een periode van even rust.

Al staat er nog steeds oogstbaar snijbiet, de meeste groenten zijn er nu wel uit. Geen winterwortelen meer en ook de pastinaak is op.
Het nieuwe leven begint echter al. In het aardbeien bed komt de knoflook de grond uit gepiept.

De veldsla erachter maakt nog geen bloemen aan en dus kan ik die nog oogsten. Wat later in het jaar laat ik ze gaan zodat ze zichzelf uitzaaien. Lekker makkelijk oogsten zonder zaaien. Het lijkt wel wildpluk.

Net als de eerste daslook die steeds groter wordt en waarvan ik nu de eerste kleine blaadjes heb geplukt.

Toch is de volkstuin nu meer nog een plek om te kijken. Het vroege voorjaar of de late winter. Het is zo'n omslag punt. De vroege planten komen op gang en al kan je de meeste (nog) niet eten, ze zijn wel voer voor de geest.

Helleborus orientalis hierboven is de mooiste van de soorten en komt in heel veel verschillende kleuren. Thuis heb ik een hele collectie maar deze op de tuin is best een fijne om hebben.
Ook heel fijn om te hebben maar totaal anders is de nieuwe water aansluiting die de boer de afgelopen week heeft gemaakt. Niet meer de moeilijk te draaien kraan en maar liefst twee aansluitingen.
Luxe. Al is het niet moeders mooiste om te zien.

Niet alleen de boer is vooruit aan het werken. Iets heb ik toch al gedaan voor het nieuwe seizoen.
Spinazie gezaaid in de kas en de eerste voorzichtige plantjes bewegen. Ik heb ook iets later stengel ui, raapsteel en biet gezaaid in de kas. Dat die nog niet bewegen met al die kou is te verwachten. Ook in het hotbed heb ik gezaaid. Sla. Dit jaar zit er wel meer schimmel op de grond. Misschien de paardenmest die iets anders was met hooi in plaats van stro of de potgrond was toch minder goed.
Of daar de sla doorheen wil komen is afwachten. Nooit geschoten altijd mis. Tijd heb je in deze periode genoeg en in de zakjes zit zoveel zaad dat er best wat verloren mag gaan.

De Spinazie dus.


De Rabarber maakt al dikke knoppen en de eerste heeft een hint van blad. Vaste planten zijn perfect voor een moestuin.

Weinig extra werk en straks wel mooie oogst. Je moet er de ruimte voor hebben of maken maar dan heb je ook wat.
Daarnaast zijn de met stro gevulde oorworm potjes nog niet geplunderd door de vogels dus de eerste actie in het bestrijden van de luizen en ander ongedierte is tot nog toe geslaagd. Nu moeten alleen de oorwormen die rond het begin van maart de grond uit komen nog in de potjes gaan wonen.

De drukke tijd schrijdt naderbij. Met het betere weer erbij. Heerlijk. Maar eerst maart nog....