zaterdag 28 april 2018

Te veel te doen

Wat gebeurt er als je in het voorjaar echt aan de gang gaat. Dan vergeet je van alles.
Mooi toch hoe je hoofd opruiming houdt terwijl je denkt dat alles op rolletjes loopt. Tot je ontdekt dat je bijvoorbeeld nog ergens een blog hebt. En foto materiaal dat je allang had willen posten want de natuur op je landje is al veel verder dan ten tijde van de foto's.
Oeps? Misschien maar de oplossing is simpel.
Beste lezer bij deze wat plaatjes. Het verhaal mag je er zelf bij denken.

Teelt.





































Natuur.

















Toekomstmuziek.





Ergens in de voorouders Saksen.
































dinsdag 3 april 2018

Nieuw seizoen

De Paasdagen zijn voorbij en het nieuwe seizoen begint nu echt. Baas Haas houdt nog wel de wacht maar eieren zal hij niet meer verstoppen.
Maart was koud, nat en vooral ook donker. Dan groeit het allemaal niet zo snel. Je ziet het ook aan de groentebedden. Daar komt nog amper onkruid op en meestal is dat wel het "de moestuin gaat los" signaal. Ja soms kan je blij zijn met onkruid. Vooral als het het startschot afgeeft voor een nieuwe start.
Niet dat er in maart niets te doen was. De oude rozenboog is verstevigd met eigen hazelaar hout en kan niet meer omwaaien.

Ik noem dit volkstuin chique. Functioneel en rommelig maar charmant.

Het oude bankje dat het begeven had is vervangen door deze. Niet van restmateriaal want zo handig ben ik nu ook weer niet met bouwen.

Kortom de hardware van de tuin is nu helemaal op orde. Nu kan ik verder met de planten.
In de kas was ik daar al mee begonnen. Daar groeit nu voorzichtig biet en erwt in pot. De tuinbonen hadden met het binnen staan moeite en staan nu buiten op de marmeren oppot tafel. Met gaas bak erover want de duiven zijn al aardig aan het slopen. Kijken of ze nu gaan groeien.

De eerste planten in het bed zijn de spinazie planten. Van voor gezaaid in potjes in de kas staan ze nu in het bed. Onder de deken ( tuin fleece ) ernaast zijn wortels gezaaid.

Er komt daar ondertussen wel onkruid maar nog geen wortel. Maar het onkruid bewijst in ieder geval dat de temperatuur onder het fleece goed is. Op een mooie dag ga ik wel een keer voorzichtig de boel eruit peuteren. Met wat geluk vind ik gewenste plantjes die ik verzetten kan en gaan daarna de wortels groeien. Zaaien is geloven in de toekomst heb ik op een tegeltje gelezen. Het klopt. Ik geloof in lekkere knapperige wortels op mijn bord.

In de warme bak komt de sla op en omdat het nu eenmaal op paarden stro zit zijn de gekke paddenstoelen er ook weer. Het kan geen kwaad de sla groeit er wel omheen. Op een gegeven moment gaan deze groeisels ook gewoon weer weg.

Nog een paar weken en de eerste sla oogst uit de bak kan beginnen. Het lijkt nu allemaal nog zo klein maar later ja echt, later worden het reuzen deze kleine plantjes.

Ook de bomen gaan aan de groei en in de peren, die de eerste zijn, zitten al dikke bloemknoppen.

Prachtig vind ik die. Ze hebben iets van een dinosaurus. Een grove huid met een grote kuif erop.

Straks zullen de bijen er weer omheen vliegen en de nectar drinken terwijl ze de bloemen bevruchten.
Nu zijn er al hommels op de tuin en solitaire bijen. De dames van de boer met bijenkorf heb ik nog niet gezien. Niet dat dat betekent dat ze er nog niet zijn. Er is toch nog niet veel voor bijen te vinden. Al bloeit het speenkruid en het longkruid.
De narcissen doen het ook goed al worden er veel al door de slakken op gegeten. Ah ja de slakken.
Nee daar ga ik nu nog niet over zeuren.
Voorlopig ben ik blij met het nieuwe leven. Het moes seizoen is nu echt geopend.
Dat vieren we met bloemen.