Komen en gaan

Is het niet verbazend dat je het ene moment nog de planten de grond uit wilt kijken en dat ze het volgende moment alweer voorbij zijn?

Van groene spriet, naar knop, naar al bijna uitgebloeid. Het gaat snel als je druk bezig bent.
Of is dat gewoon een soort senioren moment wat ik gehad heb?
Ieder jaar weer hoor dat moment waarop ik me afvraag of ik niet wat meer tijd aan kijken had kunnen besteden. Maar dat is het voorjaar. Sterk verlangen gepaard aan opeens alles en veel en...

Maar de tuin wacht niet op mij en gaat gewoon door. Zelfs de Kiwi die zo te lijden heeft gehad onder de vorst heeft haar slapende knoppen ontvouwt en probeert opnieuw de wereld te veroveren.

De groente bedden vullen zich langzaam maar zeker meer met golvende lijnen. Soms onderbroken door hongerige mede bewoners van de tuin.
Ik heb me nu voor genomen om geen vaste planten meer in de beden te laten. In de Selderij die ik had laten staan waren de slakken ingetrokken. Van die dikke oranje glibbers en een soort weeïg transparante grijze. Zo is je met moeite voorgetrokken Kohlrabi snel op. Ook in de raapstelen zaten slakken maar doordat de plantjes klein zijn in verhouding en ik ervan oogst had ik die veel sneller te pakken.
Een volkstuin houden betekend dat je naast met planten bezig zijn vooral ook veel aan je menagerie moet doen. Dat is zo goed als gif vrij werkend lastig. Ondanks verhoogde bedden waar ze redelijk uit te houden zijn. Ook ik grijp naar de escargo op sommige momenten. Tja ieder zijn zwakte.

Voor wie scherpe ogen heeft ziet voor de rij bietjes een rijtje groene sprietjes komen. Dat niet in de nieuwe golfrichting van dit jaar maar de oude van vorig jaar.
Er komen toch zowaar de lente uitjes van vorig jaar in golf boven. Soms krijg je zomaar kadootjes. Dat hoort ook bij al het gemopper over slakken, ander ongedierte en zomaar omvallende planten.

Daar ik graag rondneus in grof afval heb ik soms nog andere meevallers.
Op de kade waar mijn atelier zit vond ik een scharnierende om-kisting van bouw materiaal. Dat wordt de basis van mijn nieuw te bouwen hot-bed. Nu moet ik even hard nadenken over de twee eenruiters die ik heb. De breedte van 80cm is perfect want dat is deze bak ook maar dan zijn de ramen 100 cm en de bak 120 cm Ik denk dat ik een soort puntdak constructie ga maken om toch maar veel zon te vangen. Ochtendzon van rechts en avondzon van links.

Het oude hot-bed heeft ondertussen wat rot in de planken en de ruit is gebroken. Wel gaat de oogst van 4 Jaargetijden sla nog wel even door. Telkens de onderste bladeren weg oogsten werkt perfect en het zal mij benieuwen hoe lang ik er uiteindelijk van kan eten. Nu al 5 weken elke zaterdag gemengde sla vind ik pure luxe. Mijn getemde planten zoals de daslook en de zuring zullen straks vervangen worden door andere sla ingrediënten maar deze sla is voorlopig nog onderdeel van het geheel.

Bovenstaande groene asperges staan dit jaar niet op het menu.
De planten zijn nu 6 jaar oud maar dat is niet de reden om niet te oogsten.
Er heerst een asperge kever plaag die elk jaar weer toeslaat en nu laat ik de planten zodat ze hopelijk aan kunnen sterken voor volgend jaar. De kevers zijn er ondertussen en ik heb zo mijn moorddadige momenten als ik met handschoenen aan de beesten afvang en fijn wrijf.
Het zijn goede ontsnappingskunstenaars maar hand eronder, van de tak tikken, opvangen en meteen hand dicht, naar een tegel ermee, hand schudden en leeg tikken en dan snel wrijven voor ze ontsnappen. Gery's jacht techniek. Als er straks eitjes zitten kan ik er weinig meer aan doen. Dan is de bestrijding met de hand erger dan de schade van de kevers. Probeer maar eens eitjes van een kwetsbaar aspergeblad te wrijven. Geen doen zonder het blad te vernietigen. Helaas geldt dat ook voor de rupsjes.

Naast al deze moord en doodslag doe ik ook goede dingen hoor. Zo zijn de tomaten in de kas gezet.

Afrikaantjes erbij tegen aaltjes en tot nog toe geen slak die ze op eet.
Ondertussen is de veldsla die in zaad schiet klaar om naar de compostbak te verplaatsen.
Achteraan links zitten daar twee snack komkommers tussen en de groenmassa rechts is een smeerwortel, voor de compostbak. Dan heb ik alle verstop plekken voor slakken weg en kan de kas meloen gaan planten.

Er is een gitzwart padje aangekomen in de kas. Kijken of die blijft en iets aan mijn mierenmassa wil doen.
Zo niet dan moet ik ze binnenkort weer pesten met koffiedik. Een mierenhoop in de kas is ongewenst onhandig omdat mieren soms overal inkruipen. Broekspijpen zijn een onaangenaam voorbeeld daarvan. Mouwen ook overigens. Oeps toch weer bestrijding.

Maar niet getreurd het gemiddelde van dit verhaal is toch dat ik blij ben met de tuin.
Op naar de volgende activiteit.

De kou gevoelige vruchtplanten kunnen naar de tuin.
De onkruiden in het pad moeten geschoffeld en in de bedden gewied.
De sperziebonen en de snijbonen kunnen gelegd.
Bezigheidstherapie.

Jammer

Soms heb je dagen dat het niet mee zit.
Op vrijdag bekeek ik mijn oude pruim en vond een tak met grijzig blad.
Nee he, het zal toch niet? Is dit loodglans?

De tak midden links is de pineut. Minder groen en met een ietwat grijzig uiterlijk. Het heeft wel iets van loodglans. Een ziekte die vaak de boom compleet nekt en die ook nog eens zo besmettelijk is dat alles aan de boom verbrand moet worden. De tak bloedt ook nog, dus... hoei.

Maar hoe zie je of je al tot in schoon hout zit met zagen.  Vooral als de hele boom ook nog eens van dit soort pakketjes heeft.

Een door de vorige eigenaar afgezaagde tak zit vol met Tonderzwam. Die zit met het mycelium door de hele boom en dat lijkt best wel veel op de sporen van Loodglans.
Maar goed in de tak zat op 20 cm van de stam geen ellende en bij de stam zat dan dus waarschijnlijk deze laatste.

Voordeel van de tak verwijderen is dat er nu meer plaats is onder de boom.

Het stoeltje kan weer gebruikt. Ach elluk nadeel hep nog steeds se voordeel.
De tak ligt fijngemaakt in de brand ton en wordt zodra het blad verdroogt verbrand voor de zekerheid.
Het gereedschap is grondig gereinigd en later, ietwat later gaat de hele kroon er af. Daar zit slechte bladgroei die er al was door de zwam. Tak sterfte noemen ze dat maar kroonsterfte is meer in de richting. Gelukkig is het nieuwe hout nog gezond.
Wat de pruimen gaan doen zal de toekomst vertellen. Er hangen er veel aan dus eerst oogst en dan zagen. Twee in plaats van 1 kroon tak. Zo heb je opeens meer werk dan gewenst.

En toen ik lekker lag uit te rusten van het werk werd ik nog plat gelopen ook. Maar dat was dan wel weer schattig. Nee Sjimmie ik heb geen lekkers in mijn vestzak.

Sjimmie is de buurkater of nikskater eigenlijk. Ondertussen voorzien van de bijnaam Sjimmie Freiherr von Eykelensteyn. Hij is zo vrij dat ie ook naar het nabijgelegen Hotel wandelt en aldaar de keuken bezoekt. Daarna gaat hij via de draaideur ook nog richting de kamers. De hotel eigenaren laten hem dan weer door de dierenambulance arresteren waarna zijn baasje een telefoontje krijgt om meneer daar op te halen. Hij mikt duidelijk op een abonnement bij de dierenambulance. Vrij en niet echt slim dus want nu zit meneer als de baas er niet is weer opgesloten tot ie snapt dat het hotel een verboden gebied is. Maar verder is het wel een lief beest hoor...