zaterdag 30 juli 2016

Komen en gaan.

Juli loopt al weer ten einde. De dagen worden duidelijk weer korter maar als de zon doorbreekt is het nog echt zomer. Al ben ik blij dat het even regenachtig of onbestendig weer is want de bedden met groente snakken op een gegeven moment toch echt wel naar water. En als moeder natuur dat doet hoef ik niet te klungelen met de water aansluiting. Dat we water hebben via een pomp bij de boer is prachtig maar die koperen aansluit stukken geven toch best wel problemen als de vingers wat stijf zijn.
Ik heb ondertussen in de bedden wat veranderingen. Niet het planten in golven dat probeer ik vol te houden maar met het verglijden van het seizoen zijn er planten die hun tijd gehad hebben en komen de opvolgers in zicht.























De erwten zijn nu uit dit bed weg en de plantenresten als mulch op de grond gelegd. Er bijna onzichtbaar tussen staan de Zuckerhut. Een soort krop vormende andijvie die ook jong als sla te gebruiken is. Natuurlijk is het eerste plantje al door een veenmol omhoog gewerkt maar de slakken zijn nog op afstand. Een schoonheidsprijs zal dit bed niet krijgen. Mooie moestuinen vindt je alleen op plekken waar niets gegeten wordt.

























Ook de aardappelen zijn weg en in de nieuwe mulch daar zitten snijbietenplantjes verstopt. Snijbieten vindt ik pracht planten. De twee grote op de voorgrond zijn nu al gewoon mooi en leveren al blad voor groene pasta. Lekker mer crème fraîche, gerookte kip, pijnboompitten, kruiden naar smaak en Pecorino kaas. Iets wat ik tot ver in de herfst kan eten als de nieuwe plantjes het goed gaan doen.
De Edamame boontjes die er al staan beginnen knoppen te krijgen dus de lekkere groene snack is onderweg.




























En nog een groenten bed. Hier zijn de kolen op de Redbor na uit en doen de stambonen Purple Queen hun ding. Volgende week vermoedelijk al het eerste maaltje. Het grappige aan deze prachtige paarse boon is dat hij groen wordt bij het koken. Als bij een toverbal gaat het paars en komt het groen.

De klimbonen zitten tot boven het rek, aan elke kant een soort. Sperziebonen, snijbonen en Borlotti bonen. De wortels eronder zijn gegaan, lekker, en nu staat er sla maar niet in golf want als het rek zo staat kom je er dus niet meer bij. Had ik toch even niet goed nagedacht toen ik het plaatste.

Naast groente levert de tuin ondertussen ook veel fruit. en de belofte van veel fruit.


Zou je een druif ook in de Rumtopf kunnen doen? Of wordt die dan dubbel zo alcoholisch? In ieder geval gaan de Japanse bes en de Braam er wel in en verder worden ze vers gegeten en tot jam en saus verwerkt. Heb ik het minder druk met planten komt het verwerken weer om de hoek kijken. Never a dull moment, zeggen de Britten. Voor een moestuin klopt dat zeker vervelen is er niet bij.

 Zo ontdekte ik dat mijn naaktzadige pompoen in de compostbak opeens vruchten heeft. Nou ja, opeens is niet het goede woord maar ik had het gewoon over het hoofd gezien.



















In de kas worden de tomaten planten wat geel door iets teveel water geven maar er komen wel weer een boel tomaten dit jaar. Ondanks dat de test tomaat Bumblebee Sunrise blight heeft gekregen.
Ik heb daar rigoureus gesnoeid en het lijkt voorlopig goed te gaan. Tja dat is het risico van een trial. Je kan zomaar tegen een error aan lopen. Volgend jaar komt deze er niet meer in.
En dan nu nog wat bloemen. Geen bloemlezing omdat ik nog steeds de pest in heb dat de Dahlia dit jaar op 1 na geheel opgegeten zijn maar ik heb nu voor volgend jaar wat vaste planten in dit bed gezet die dan hopelijk overleven en wel plukbloemen rond deze tijd geven.





















Nog een laatste plaatje van de tuin en dan is het tijd om te gaan. Wordt vervolgd in augustus.

zondag 3 juli 2016

Delen

Het overkomt ons moestuiniers allemaal. We delen met onze omgeving.
Je geeft eens een plant aan iemand met een tuintje verderop. De oogst is zo groot dat je toch echt iets kwijt moet. Of je krijgt een nieuwe plant om uit te proberen. Vaak hang je op je hekje even te kletsen met de buren. Hoe werkt dit bij jou? Heb jij ook...?

Maar er is een vorm van delen waar we toch echt meer problemen mee hebben.
Delen met dieren. Ja, slakken en bladrandkevers en muizen en ratten en soms een haas of fazant veel bladluizen ook en dan is de plant wat groter komen de vogels ook nog even mee eten.
Zo dat al in een adem.
Maar is het delen met dieren nou echt zo'n ramp? Het bewijst dat we deel van een ecosysteem zijn en we willen toch graag wat meer natuur? Of is dat maar schone schijn?

In ieder geval heb ik mijn spitskool gedeeld maar er zat nog genoeg voor mij aan en de broccoli had wel gedeelde bladeren maar de bloemknop waar het omging was een thuis voor slechts een wormpje.
Dan valt delen wel mee.


En veel delen vindt plaats in het voorjaar omdat de jonge plantjes het lekkerste van het lekkerste zijn voor de pas ontwaakte beesten. Maar even vaak zie je dat de planten die gezond zijn er wel over heen groeien en ook dan valt delen wel mee.
Op dit moment is het delen van fruit aan de orde. De aardbeien deel ik met slakken, merels en daarna met de kippen van de buurvrouw. De merels doen erg hun best maar veel hebben nu een tweede nest en ze eten ook ongedierte. Wat klaag ik nou? De zwarte bes laten ze nog met rust en de meeste rode bessen heb ik zelf gepakt.
Nee het delen valt als ik eerlijk ben nu best wel mee. Maar mijn tuin is zo vol dat ik ook wel genoeg te delen heb.


De moesbedden voor de schuur zijn een grote groene massa. Zelfs de golven van het natuurlijk tuinieren zijn niet meer zo zichtbaar. En om mijn najaarsgroenten te zaaien moet ik af en toe rigoureus door de massa heen. Daar kan een slak niet tegen op.
Hierboven is nog iets van een golf te zien in de tuinbonen die binnenkort oogstbaar zijn. Voorlopig is dit bed even ogen kost en geniet ik met andere zintuigen. Nog even en dan heb ik een tuinbonen maal en de eerste mini courgette vormt zich ook. Ik ben wel nieuwsgierig of de winterprei die ook in dit bed staat het gaat redden. De planten zijn gezond maar klein en hebben een waar oerwoud van andere planten om zich heen. Ach als straks de tuinbonen weg zijn krijgen ze weer genoeg licht en echt groeien doen ze dan maar in februari.
De bonen bij het bonen rek komen op gang en zijn de slakken aan het ontgroeien. Als ze straks groter zijn vormen ze een micro klimaat voor mijn late sla. Dan gaat de goudsbloem eruit, worden de wortels geoogst en de in zaad schietende sla opgebonden zodat ze weinig plek neemt. Zo is er weer plek voor de volgende groente, sla dus.

Als laatste nog een vorm van delen die niet zou kunnen. Uit plaatsnood heb ik een buiten komkommer in het aardappel bed gepoot na de eerste aardappeloogst. Kijk in een willekeurig boek over Companionplanting of gewassen die niet samen kunnen en dit is een van de vette no no's.
Maar er staat een Pastinaak naast voor zaad en een kool voor in het restdeel bed dus waarom zou ik het niet tenminste proberen? Risico nemen om te ervaren is ook mooi en dan kan je daarna weer kennis delen.
Hoe je het ook wendt of keert. Moestuinieren gaat altijd wel ergens over delen.