zaterdag 29 oktober 2016

Kolen en kachel

De zomertijd zit er weer op en op het landje worden de dagen korter en kouder.
Tijd om te ruimen en tijd om te plannen.
Dat ruimen gaat, nu ik een eigen brand ton heb gekregen, misschien iets makkelijker in de toekomst.
Normaal zou ik mijn oude houtige gewas resten wel tot compost verwerken maar mijn pruim heeft tonderzwam en ik wil de sporen daarvan niet over mijn hele landje verhuizen.
Altijd maar dat afwegen, kan dit, wat als... en toen mij de ton werd aangeboden heb ik toch maar ja tegen het ding gezegd. Mooi is anders maar voorlopig is het wel nuttig.

Zit je zomaar met een product op je tuin dat alles behalve natuurlijk is. En ja ook het branden is niet echt goed waarschijnlijk maar ik bespaar wel de vervoer kilometers van de werf naar de vuilverbranding waar ze deze zieke takken alsnog verbranden. Dat is althans mijn excuus voor het milieu.
Als ik 's winters de brand ton aan steek hebben op de tuinen niet veel mensen er last van en ik blijf lekker warm want hij werkt dan natuurlijk lekker als kachel.  Heb ik alleen nog gluhwein nodig.
De composthoop draait zonder die hout voorraad juist beter en dit jaar heb ik weer veel om over de tuin te verdelen. Daar is het nu mooi tijd voor dus uitzoeken, omzetten en zeven.
























Vooral zeven want er zit winde in de bak en de dikke witte wortels dringen overal doorheen. Ik wil natuurlijk straks niet ook in mijn moes bedden winde telen. Ze moeten er dus echt uit.
Links op de tafel de eerste oogst aan wortels. Rampzooi, vuil en andere namen hebben ze hier op de tuinen. Het is ook het enige kruid in onze gemeente waar de dienst nog met gif tegen optreedt.

Gelukkig heb ik ook mooiere oogst.
























Drie naaktzadige pompoenen. De laatsten van de plant. De ruimte in de tweede compostbak was nodig voor de restcompost dus dan moet de pompoen wijken. Ik had al genoeg en deze laatste drie kunnen op het bankje nog wel een beetje door rijpen. Ik heb er een T stuk aan steel aan gelaten en dan gaat het wel.

In de moesbedden staan nu alleen nog de wintergroenten. De kolen hebben het best redelijk gedaan dit jaar en ik vind ze prachtig om te zien maar nog te vroeg om te eten. Dat de witte vlieg daar anders over denkt om over koolwitjes en andere vreters te zwijgen ach. Er blijft wel een maal voor me over zolang ik ze maar goed was met wat zout om de witte vlieg eraf te krijgen.

Redbor boerenkool boven en onder de Cavolo Nero palmkool.
























Met onder het blad de vliegende hongerige monstertjes.























Zo is er alweer een maand gevlogen en komt de tijd om na de compost weer dikke lagen stro op de bedden te leggen om de grond te beschermen. Ik krijg nu even alle tijd om te kijken en dan straks weer druk met repareren, gereedschap reinigen, nieuwe plannen maken, de zaad voorraad controleren en meer van die herfst winter klussen. Wie denkt dat je in de winter geen werk hebt aan een moes tuin komt bedrogen uit. Maar zeg nou zelf, in een laag zonnetje op je tuin rommelen en rusten. Pure luxe toch?





























Geen opmerkingen:

Een reactie posten