De laatste beelden van september heb ik nog liggen en voor ik me bezin op wat ik allemaal geleerd heb en weer heel veel mulch ga verzamelen om de winter door te komen duw ik deze nog snel mijn blog op.
Een bed in herfst stand. Er ligt al een deklaag maar de laatste planten houden het nog vol in het bed.
Sommigen wat beter als anderen want de Cavolo Nero kolen blijken niet zo van de zachte grond, die de methode Frank met zich mee brengt, te houden. Dat is die lage grijsgroene voor het golvende rek. Zwakke planten zijn meestal de pineut dus de witte vlieg en de koolwitjes hebben ze nu gevonden. De Redbor kool in het andere bed is echter groter dan ooit geworden. Dan maar boerenkool die het doet in plaats van grappige palmkool die zo niet echt wil. Met redbor kan je wel prachtige griezelstamppot maken. Het paarse kookvocht kleurt de aardappelen terwijl het koolblad groen wordt. De smaak is overigens gewoon als stamppot boerenkool.
Het maakt het voor mijn rug wel makkelijker dat er zachte grond is. Niet iedere plant is er dus van gediend. Toch geloof ik wel dat het in de grond terug brengen van veel organisch materiaal niet slecht is. Het besluit om daar mee door te gaan is genomen.
Nu even opscheppen met spul op de tuin waar ik blij mee ben.
Dat deze laatste een ware zegetocht op Nederlandse moestuinen aan het maken is snap ik. Het is een pracht boon om te zien. Heel decoratief. In Italië is het een standaard boon maar hier is het nog iets bijzonders. Nu nog ontdekken hoe ik deze droog boon het beste kan verwerken. Mooi is leuk maar lekker is een noodzaak. Drie kwartier schijn je hem te moeten koken maar dan kan je er veel mee.
De druif blijft kleine druifjes houden terwijl het een tafel druif is. Ach dit is het eerste jaar dat ze produceert en met kleine druifjes heb je maar 1 pit per druif dus sap maken was makkelijk en erg lekker. Klein maar fijn ben ik blij met haar dit jaar. Ik kan volgend jaar zien of het aantal trossen beperken grotere druiven geeft.
De herfstasters beginnen te bloeien met duizenden sterretjes. Net als je denkt dat het jaar naar zijn eind gaat laten zij zien dat het nog lang geen winter is. Met de warme nazomer erbij geloof je ze natuurlijk meteen.
Toch worden de moesbedden leger en komt er steeds meer plek voor stro.
En meer tijd om gewoon te kijken en te verzinnen hoe het volgend jaar kan worden.
Wat ik in elk geval graag wilde was een op pot tafel voor jonge plantjes of een plekje waar ik alvast wat plantjes kan voorzaaien zonder dat de slakken brigade zich er meteen aan kan vergrijpen.
Laat de lokale kringkoop winkel een prachtig marmeren was tafel blok hebben. Met barsten en brokjes eraf maar prachtig voor de tuin. Een onderstel van hout had ik nog dus de een op de ander gezet, de barsten met vet veilig gemaakt voor nachtvorst "et voila". Weer een droom gerealiseerd.
De droog manden voor de uien, ooit ook bij de kringkoop gekocht, passen eronder en zo heb ik voor 10 euro een chique werkplek. Met raspen verzameling er boven die nergens anders voor dient dan mij laten glimlachen.
Tijd voor oktober en het grote paardenmest verzamelen. Een luxe die bij onze tuinen hoort dankzij de manege om de hoek. Het is meer stro dan paardenappels. Paardenappels is een prachtwoord dat ik dit jaar geleerd heb en echt zo'n heerlijk eufemisme vind voor paardenpoep. Maar dat terzijde.
1 Kruiwagen gehaald nu de rest nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten