Te veel zon, ja dat kan want te veel zon betekent niet alleen dat het droog wordt maar ook dat ik zit te luieren. Die droogte was duidelijk met alle natuurbranden die er al geweest zijn. Gelukkig brandt een laag gelegen natte polder niet goed. Maar dat luieren, tja daar heb ik aan toe gegeven. Natuurlijk stuur je bij want een tuin is geen natuur en een plantenbak al helemaal niet. Et in Arcadia Ego est. Oftewel ik ben in de tuin en dat betekent voor veel planten dat hun hoofd eraf gaat. Gelukkig gaan ze daar niet dood van.
Het snoeiwerk is ondertussen klaar en het grote zaaien is begonnen. Op de vensterbank staan de tomaten, die straks in de potten buiten gaan, al pront overeind en doen hun best groot te worden. De biet die ik in wc rol binnen gezaaid heb werd alleen maar heel lang. Waarschijnlijk vonden ze het te warm. Ze staan nu in een mini kasje op de oppot tafel buiten. Verder heb ik nog sla en erwt in de grote bak gezaaid en de erwt heeft dat overleeft maar de "moe merel" die dit jaar onze tuin tot eigen territorium verklaard heeft, heeft de sla compleet onder gewoeld. Te veel lekkere beestjes in de eigen compost. Zit er toch wel degelijk natuur in die bakken.
Het wordt ook allemaal behoorlijk groen al.
Hierboven staat de Krentenbloesem nog te bloeien maar de bloemen zijn er na de broodnodige regen van vannacht afgevallen. Kleine besjes zijn al zichtbaar al krijg je nooit de kans daar zelf iets van te eten met alle hongerige vogels in de buurt.
De aardbei planten zijn goed aan de groei en de oudsten die nog prima fruit zullen geven hebben nieuwe grond erbij. De Snijbiet in de grote bak groeit goed en we hebben onze eerste groene pasta gegeten. Simpel de bladeren smoren alsof het spinazie is , uitje erbij wat knoflook en gerookte kip. Naar smaak dan wat kerrie voor de pittig en pijnboom pitten voor het lekker. Afmaken met creme fraiche voor wie dat wil. Op het bord met de fusilli en dan kan er pecorino of in ons geval daslook over gestrooid. Genieten uit eigen tuin, pure luxe.
De eerste half winterharde planten in pot zijn nu ook naar buiten.
Bij de tulpen de Bergthee en rechts de Tulbaghia. Mocht het gaan vriezen in de nacht kan ik er fleece overheen gooien. Echte zware vorst komt nu niet meer.
Kortom de boel is op gang, nu maar hopen op wat minder mooi weer zodat ik tenminste niet telkens zit te luieren.
