Bijna zomer

Al bijna is het echt zomer. Niet wat betreft de warmte want dat is al lang bezig maar gewoon zomer wende oftewel 21 juni de dag dat het zomer is.

Vanaf nu zouden er lome luie dagen moeten komen maar eerst krijgen we tropische hitte. Dat is niet echt loom maar meer een soort puffend proberen te overleven en vooral veel water drinken. Ook de planten zullen veel water nodig hebben. De regenton is al zo leeg dat ik nu toch een gewoon water systeem gemaakt heb. Een slang met broes aan de buiten kraan en dan op 1 straal stand zoveel mogelijk op de juiste plek veel water geven. Dan hoeft het minder vaak. Het is makkelijker dan met de gieter maar drinkwater versus regenwater is wel een dingetje.

De planten zijn in de afgelopen tijd goed gegroeid en geven zichzelf gelukkig wat schaduw dat scheelt dan wel weer met het water.

De eerste courgette bloem met vrucht, een dame dus, is bevrucht. De plant zelf al zo groot dat ik eigenlijk de erwten ernaast zou moeten ruimen maar daar komt toch nog een 2e maaltje. Nou is een courgette tevreden met halfschaduw en dit is een ochtend foto. In de middag zit de plant volop in de zon. Ik laat het nog even. Niet zichtbaar maar wel aanwezig de eerste tomaten. Groen als gras nog.

In de kleine pot zijn de groene knikkers in de Lille Lise tomaat veel zichtbaarder. Die rijpen straks als eerste.

De pluktuin voor bloemen doet haar ding en de zelfzaaiers of cadeautjes leveren niet alleen mooie rode bloemen maar ook lekker kruidig blad voor de sla. Oostindische kers is wat dat betreft een echte must voor elke moestuin. Mooi, eetbaar in alle delen en ook nog eens bliksemafleider oftewel luizen weg lokker.

Nog een cadeautje is de Knautia Black Knight. Deze is de winter door gekomen terwijl ik ze als eenjarige gezet had. Nu gaat ze als de bekende speer en geeft haar eerste plukbloemen.

Kortom het is vol in Pot 2.0. Hoewel ik ietwat boos was op de merel die telkens de bak omwoelde en het zaaigoed vernielde. Dat blijkt nu niet zo erg omdat de gekochte planten snijbiet het al veel beter doen dan verwacht. Elk nadeel heeft zijn voordeel om Cruyff even te quoten.

Nog een voordeel. Deze planten zijn bescherming voor de bonen die bij de zonnebloem en de stokken beginnen te groeien. Daarnaast zijn ze ook zo groot dat ik er weer van oogsten kan.

Pot 2.0 leeft, en hoe.

Mei voorbij

Na de warmte en droogte valt er regen en de boel explodeert. De laatste Snijbiet is geoogst en de tijd van de groene pasta is voorbij. Ik heb nieuwe planten maar die staan pas en mogen eerst groeien.

De gezaaide snijbiet was wel gekomen maar de merel die een nest in de houtstapel was begonnen gooide roet in het eten. Ze woelde constant alles om op zoek naar beestjes voor haar 4 jonkies. Het zij zo, gelukkig is bij Morning Glory kwekerij vervanging te halen.

De potten met Dahlia en aardbeien zijn gevuld met groen. De planten zijn echt op stoom.

Al dat nieuwe verse groen trekt wel beestjes aan. Gelukkig zijn de bladluizen al gevolgd door de larve van de lieveheersbeestjes die opeens in enorme aantallen verschenen zijn. Ik vind ze overal en loop dan met een paar op de hand naar de luizen in de potten en zet ze erbij. 

Wat betreft de aardbeien, die komen. Ik heb een late soort dus nog geen oogst maar wel de belofte.

Mei en juni zijn altijd wel vol belofte. Groeizaam weer en blije mensen. Wat wil je nog meer. Vrede natuurlijk maar dan voel je je momenteel wel een roepende in de woestijn.

In de pot 2.0 zit dan gelukkig meer optimisme.

Tomaten rechts met bloemen en de eerste vruchtjes.

En de Sugarpod peultjes links met hetzelfde verhaal in andere vorm.

Wat ik nog wil proberen is wat snij sla tussen de planten te zaaien maar de merel is na het succesvolle uitvliegen van de 4 kinderen begonnen met nest nummer 2. Gelukkig in de heg deze keer daar zit ze veiliger en hoeven wij niet te patrouilleren. Men houd van katten in onze wijk. Hoewel ik me afvraag hoeveel je nou echt van een kat houdt als het beestje niet binnen mag zijn. Maar dat is een ander verhaal.

Voor nu ga ik op zoek naar het penseel om later deze maand de courgette bevruchting ter hand te nemen. Dat is zekerder dan te wachten op de bijen.  

Te veel zon

Te veel zon, ja dat kan want te veel zon betekent niet alleen dat het droog wordt maar ook dat ik zit te luieren. Die droogte was duidelijk met alle natuurbranden die er al geweest zijn. Gelukkig brandt een laag gelegen natte polder niet goed. Maar dat luieren, tja daar heb ik aan toe gegeven. Natuurlijk stuur je bij want een tuin is geen natuur en een plantenbak al helemaal niet. Et in Arcadia Ego est. Oftewel ik ben in de tuin en dat betekent voor veel planten dat hun hoofd eraf gaat. Gelukkig gaan ze daar niet dood van.

Het snoeiwerk is ondertussen klaar en het grote zaaien is begonnen. Op de vensterbank staan de tomaten, die straks in de potten buiten gaan, al pront overeind en doen hun best groot te worden. De biet die ik in wc rol binnen gezaaid heb werd alleen maar heel lang. Waarschijnlijk vonden ze het te warm. Ze staan nu in een mini kasje op de oppot tafel buiten. Verder heb ik nog sla en erwt in de grote bak gezaaid en de erwt heeft dat overleeft maar de "moe merel" die dit jaar onze tuin tot eigen territorium verklaard heeft, heeft de sla compleet onder gewoeld. Te veel lekkere beestjes in de eigen compost. Zit er toch wel degelijk natuur in die bakken.

Het wordt ook allemaal behoorlijk groen al.

Hierboven staat de Krentenbloesem nog te bloeien maar de bloemen zijn er na de broodnodige regen van vannacht afgevallen. Kleine besjes zijn al zichtbaar al krijg je nooit de kans daar zelf iets van te eten met alle hongerige vogels in de buurt.

De aardbei planten zijn goed aan de groei en de oudsten die nog prima fruit zullen geven hebben nieuwe grond erbij. De Snijbiet in de grote bak groeit goed en we hebben onze eerste groene pasta gegeten. Simpel de bladeren smoren alsof het spinazie is , uitje erbij wat knoflook en gerookte kip. Naar smaak dan wat kerrie voor de pittig en pijnboom pitten voor het lekker. Afmaken met creme fraiche voor wie dat wil. Op het bord met de fusilli en dan kan er pecorino of in ons geval daslook over gestrooid. Genieten uit eigen tuin, pure luxe.

De eerste half winterharde planten in pot zijn nu ook naar buiten.

Bij de tulpen de Bergthee en rechts de Tulbaghia. Mocht het gaan vriezen in de nacht kan ik er fleece overheen gooien. Echte zware vorst komt nu niet meer. 

Kortom de boel is op gang, nu maar hopen op wat minder mooi weer zodat ik tenminste niet telkens zit te luieren.

Hee waar is de tijd gebleven?

Opeens kreeg ik het druk met van alles en niets. Dan ben je links rechts en op andere plekken bezig dan achter de computer om nog je blog bij te houden.

Maart is sneller gekomen dan verwacht, maar wel al erg naar verlangt. De donkere wintermaanden zijn aan mij niet besteed en het lengen van de dagen zorgt ervoor dat de energie toe neemt en als dan ook de zon nog schijnt, kou of geen kou. Tja dan is het druk druk druk. De tuin vraagt aandacht omdat er van alles geknot moet worden, omdat de oude grote grassen gesnoeid moesten en uiteraard de heg van klimop voor het broedseizoen ook nog aangepakt moest.

In pot 2.0 is het nog rustig. Moe merel werpt de nieuwe eigen compost om. Je weet immers nooit wat voor lekkere beestjes eronder leven. De veldsla, peterselie en snijbiet die er nog in staan gaan langzaam aan weer groeien. De daslook is boven maar verder gebeurt er niet zo veel.

De eerste pot met bollen gaat bloeien, dat dan wel. Mini narcissen, voor het andere spul is het nog te vroeg.

In de tuin rondom bloeit en groeit er al meer.

 

Vooral de Bulbocodium Mary Poppins narcissen zijn op dit moment een feest. 

De Helleborus doen het ook prachtig.

Zaailingen en bij kwekerij de Hessenhof gekochte varianten. Ze zijn stuk voor stuk moeders allermooiste in de late winter.

Zelfs de donkerbladige Euphorbia die bijna de neon groene bloemen opent en de plek waar weinig wil groeien verovert. Zorgt voor een moment van stil staan en genieten.

Natuurlijk is het nog winter maar niet lang meer en de natuur laat dat meer dan duidelijk zien.

Dat we nog niet te optimistisch moeten worden toont ze ook. De wintergast eend Smient is nog niet naar het hoge noorden vertrokken, de kou is dus nog niet over. Maar het duurt nu niet lang meer.

Nog even en 21 maart is al zo dicht bij. De Lente!

Binnen is het nieuwe seizoen al begonnen met de eerste tomaat die boven is, buiten...? Buiten barst het bijna los.