woensdag 19 september 2018

Pootjes

Ja langzaamaan kom ik weer op mijn pootjes. Een gevleugelde uitspraak van mijn moeder die zo lang geleden al door had dat ik niet stil kan zitten. Nu fietsen weer mag en de gevolgen van een koprol met de fiets minder in de weg zitten is de tuin weer speelplek geworden.
Ik doe en rommel en houdt mij ledig tussen al het groen. Daarnaast eet ik me wezenloos aan het fruit dat nu rijpt. Gelukkig helpen de buren allemaal mee met eten want dit jaar is duidelijk een mast jaar.
Overvloed is overal.


In de groen tinten de Conference peren en een komkommer in het oranje rood de Gieser Wildeman stoofperen en de Rode Elstar appels. Dat wordt uitdelen en cake maken en en, maar zin in conserveren heb ik nog niet.

De druiven zijn overigens ondertussen ook rijp en daar op de tuinen iedereen druiven heeft moet ik er zelf iets mee. Ik snoep ze van de trossen om de wespen heen. Wespen die in deze tijd van het jaar al op fruit af komen zijn tam. Ze worden waarschijnlijk duf van de fruitsuikers.

Ik ben daar wel blij mee want een wespensteek is geen pretje.
Daarom heb ik boven de deur alle trossen weg gehaald anders maak je zonder er erg in te hebben wespen boos bij het openen van de deur. Klein klusje maar met groot gevolg, geen last met de geel zwart gestreepte vriendjes.

En de groente bedden? Die gaan ook met minder zorg prima.


Groenten zijn er genoeg. Zoals elk jaar heb ik weer een overvloed aan snijbiet. Omdat die de hele winter blijft leveren ben ik er blij mee. Wie goede ogen heeft ziet dat ik in de bedden nieuwe sprietjes heb staan. De prei was toch gevonden door de veenmol en nu probeer ik gekochte winterprei plantjes diep te zetten zoals het hoort. De veenmol vreet ze meestal op grond hoogte af. Diep gezette prei heeft dan tenminste nog de kern ondergronds over en kan opnieuw uitlopen. Ik ga de teelt wijze van Charles Dowding met de prei maar afzweren. Jammer want het is wel veel makkelijker om ze met een cluster hoog te planten. Tja besognes van prei telen, het wil wat.

De wintergroenten beginnen het nu over te nemen van de zomer groenten. Zoals gezegd snijbiet maar ook de palmkool groeit gestaag. Er staan bietjes Bullsblood voor het blad in een herfst salade en met wat geluk worden het nog echte bietjes ook. Al lijkt het daar nu niet op. De Chinese kool in het bed is een centimeter of twee en de Paksoi nog maar net boven ( oeps te laat gezaaid ). Kijken wat daar van over blijft. De knolselderie groeit prima en de zwarte winter rettich begint al iets knol te vormen.

In de kas rijpen nog wat tomaten al zijn de planten nu wel aan hun einde. Ik heb er 4 andijvie planten tussen gezet. Andijvie is zo'n winter groente waar ik maar weinig van eet en als deze 4 groot worden is dat meer dan genoeg voor mij.

Oh ja, nog even opscheppen met een foto. Potjeslatijn in beeld met pompoen in plaats van gevangen vis.

Geen idee hoe zwaar de pompoen ondertussen is maar ze begint te kleuren. Deze wordt echt wel rijp als ze niet door de steunplanken heen zakt.
Ik moet maar eens meten hoeveel centimeter doorsnede ze heeft. Meer dan 40 cm schat ik.

Nog even hebben we zomer en wie weet wat de herfst nog brengt. 21 september is dichtbij.











Geen opmerkingen:

Een reactie posten