Onder de zon

De droogte houdt aan en de zon brandt gaten. Vooral in mijn geheugen merk ik maar ook in de bedden. De warme droogte doet planten sneller verouderen dan in koele nattere tijden.
Ze lijken wel mensen die plantjes. Ons vel verouderd immers ook sneller met al die zon. Al vervangt ons lijf alle cellen wel om de zoveel tijd.

De tuin ligt er niet slecht bij omdat de boer gelukkig de pomp gaande kan houden.

Mijn grasveld laat ik. Water moet je toch zuinig mee zijn nu en ach gras redt zich wel. De groente bedden en de nieuwste bomen die krijgen wel. De bomen omdat ze nog jonger dan 5 jaar zijn en ik het fruit niet wil verliezen. De oudere pruim en peren zitten diep genoeg met hun wortels.
De sla in de bedden doet nu erg zijn best om nageslacht te maken en ik heb er al zaad uit gehaald om her en der te verspreiden. Kijken of dan later in het jaar er al nieuwe sla wil opkomen.

Verder werd het hoog tijd voor het uitplanten van de prei en nog wat stengel ui. De bedden hadden plek dus in de drie voor de schuur is nu het eerste herfst winter materiaal geplant. En dat terwijl de spreekwoordelijke mussen nog van het dak duvelen.

In de bovenste twee prei en de onderste uien. Niet dat je nu zo snel het verschil al ziet.
De winterprei voor volgend jaar februari is niet de snelste groeier. Nu maar hopen dat er niet teveel bij de grond afgeknaagd wordt.

Zie ik terwijl ik de foto's bekijk dat het bordje kolen nog bij dit bed staat terwijl die daar helemaal niet zitten. Ik doe helemaal geen vruchtwisseling meer omdat ik door elkaar heen teel. Maar waar de kolen zitten moet ik wel markeren omdat er nog steeds knolvoet op de tuinen zit. Die ziekte betekent dat ik echt 4 jaar tussen mijn plantplek en de volgende kolen moet hebben. Het bordje moet dus verhuizen. Naar het bed met de bonen. Bonen? Ja want daar stond mosterdblad. Familie van de kool. Blijkt daar verdorie knolvoet in te zitten. Terwijl de bonen het ook al niet goed doen daar maar dat ligt aan een kolonie veenmol. Zomaar de stelen bij de grond afknagen is hun hobby.
Die ene palmkool die er staat heeft zo te zien nog geen knolvoet. 
Gelukkig zijn veenmollen toch ook iets blind net als de gewone mol en de nieuwe bonen komen. Nu nog erbij leggen/zaaien kan ook nog. Mijn snijbonen kunnen tot eind juli nog gezaaid en de sperziebonen die ik heb ook. Gelukkig maar.

Het fruit op de tuin rijpt ondertussen gestaag door en belooft een feestje later in het jaar.

De eerste bramen jam is gemaakt en er gaan nog wat potjes volgen tot ik begin met weg geven van de bramen die inderdaad weer een overvloed brengen. Jammer dat ik niet weet welke variëteit deze doornloze braam is want ze is een aanrader. Met dank aan een voorganger op mijn landje.

Ieder jaar gebruik ik de tweede helft compost bak als plant plek voor een pompoen. Die kan ik elk jaar net even ergens anders in de bak plaatsen en zo put ik niets uit. Dat de laatste compost van oktober tot en met maart in deze bak ligt helpt natuurlijk ook. De plek is gewoon rijk aan voeding.
Dat is dan ook te merken. De Muskaat pompoen die ik dit jaar heb is op veroveringstocht gegaan.
Overal probeert de plant een plekje in te pikken. Er hangen ook al her en der beginnende vruchten maar niet alles is bevrucht en dan vallen de dames af. Ze hebben een mannelijke bloem nodig en het bijbehorende stuifmeel. Wel apart dat je in het begin altijd heel veel mannelijke bloemen hebt en dat dan later de dames komen. Doen de meiden hun ding zonder dat je hitsige man en bij in de buurt hebt. Maar zien of de natuur het toch voor elkaar krijgt.

Af en toe een gieter water erbij en dan moet de plant toch een keer beginnen met alles op het juiste moment. Als ik 1 pompoen krijg is dat voor mij al genoeg om te eten. Maar ze zijn zo mooi dus meer is welkom.

Hoog zomer heerlijk, al mag het best wel eens regenen. Ik geniet van deze tijd.
Zelfs de zwaluwen met jonkies die op de kas van de buurvrouw wachten tot mamma en pappa met insecten voorbij komen koesteren zich in de zon.

Het is echt zo slecht nog niet zo onder de zon.