Slachtoffers

Veel gaat goed maar zoals uit mijn eerdere blogpost al blijkt heb ik het een en ander aan mee eters.

Neem bijvoorbeeld mijn prei in dit bed. Voor een keer heb ik het op de manier van Charles Dowding niet diep maar als bosje geplant.

Je moet goed kijken want de meeste prei is er al uit gegeten. Her en der zijn nog wat sprietjes te zien.

Vermoedelijk heeft in dit bed een nest van Veenmollen gezeten.  Zoveel ongedierte druk is niet gewoon. 

Onderstaand een slachtoffer in close-up. Als je deze schade herkent heb je helaas ook Veenmollen.

De veenmollen kluiven met hun scharen de wortels van de planten en dan is er geen redden meer aan.

Ze eten ook insecten, kevers en dergelijke maar die zijn waarschijnlijk op.

Dan zijn de slakken coulanter.

Deze sla staat in de bak en is ietwat slak technisch ingekort maar er zit nog een klein groen groeipuntje dat het misschien toch nog gaat redden als de slak ondertussen naar een andere plek is vertrokken.

De krop ernaast is er dan al veel beter aan toe. De dader is ook met goed zoeken niet meer terug te vinden. Zo gaat dat.

Je moet wat over hebben voor goede biodiversiteit. Al haalt dit wel het bloed onder de nagels vandaan, vooral als je net van plan was om wat menselijke schade aan te richten door te oogsten.

Om te zien of mijn slakken overlast nu echt zo erg is heb ik een bier val gezet. Een plastic bakje met bier erin, iets ingegraven zodat de slakken er goed bij kunnen. De vangst: 14 de eerste keer en maar twee de tweede keer.
Vermoedelijk geef ik de slakken van teveel zaken de schuld. Al verraad het slijmspoor ze toch ook.
Maar niet alle gaten hebben slijmsporen. Wat o wat zou daar nu weer bezig geweest zijn.

Als er iets is waar ik niet over kan klagen dan is het bio diversiteit in mijn beestenbende.
Wat zou het mooi zijn als ze af en toe niet alleen vreten maar ook aanplanten.