zaterdag 29 oktober 2016

Kolen en kachel

De zomertijd zit er weer op en op het landje worden de dagen korter en kouder.
Tijd om te ruimen en tijd om te plannen.
Dat ruimen gaat, nu ik een eigen brand ton heb gekregen, misschien iets makkelijker in de toekomst.
Normaal zou ik mijn oude houtige gewas resten wel tot compost verwerken maar mijn pruim heeft tonderzwam en ik wil de sporen daarvan niet over mijn hele landje verhuizen.
Altijd maar dat afwegen, kan dit, wat als... en toen mij de ton werd aangeboden heb ik toch maar ja tegen het ding gezegd. Mooi is anders maar voorlopig is het wel nuttig.

Zit je zomaar met een product op je tuin dat alles behalve natuurlijk is. En ja ook het branden is niet echt goed waarschijnlijk maar ik bespaar wel de vervoer kilometers van de werf naar de vuilverbranding waar ze deze zieke takken alsnog verbranden. Dat is althans mijn excuus voor het milieu.
Als ik 's winters de brand ton aan steek hebben op de tuinen niet veel mensen er last van en ik blijf lekker warm want hij werkt dan natuurlijk lekker als kachel.  Heb ik alleen nog gluhwein nodig.
De composthoop draait zonder die hout voorraad juist beter en dit jaar heb ik weer veel om over de tuin te verdelen. Daar is het nu mooi tijd voor dus uitzoeken, omzetten en zeven.
























Vooral zeven want er zit winde in de bak en de dikke witte wortels dringen overal doorheen. Ik wil natuurlijk straks niet ook in mijn moes bedden winde telen. Ze moeten er dus echt uit.
Links op de tafel de eerste oogst aan wortels. Rampzooi, vuil en andere namen hebben ze hier op de tuinen. Het is ook het enige kruid in onze gemeente waar de dienst nog met gif tegen optreedt.

Gelukkig heb ik ook mooiere oogst.
























Drie naaktzadige pompoenen. De laatsten van de plant. De ruimte in de tweede compostbak was nodig voor de restcompost dus dan moet de pompoen wijken. Ik had al genoeg en deze laatste drie kunnen op het bankje nog wel een beetje door rijpen. Ik heb er een T stuk aan steel aan gelaten en dan gaat het wel.

In de moesbedden staan nu alleen nog de wintergroenten. De kolen hebben het best redelijk gedaan dit jaar en ik vind ze prachtig om te zien maar nog te vroeg om te eten. Dat de witte vlieg daar anders over denkt om over koolwitjes en andere vreters te zwijgen ach. Er blijft wel een maal voor me over zolang ik ze maar goed was met wat zout om de witte vlieg eraf te krijgen.

Redbor boerenkool boven en onder de Cavolo Nero palmkool.
























Met onder het blad de vliegende hongerige monstertjes.























Zo is er alweer een maand gevlogen en komt de tijd om na de compost weer dikke lagen stro op de bedden te leggen om de grond te beschermen. Ik krijg nu even alle tijd om te kijken en dan straks weer druk met repareren, gereedschap reinigen, nieuwe plannen maken, de zaad voorraad controleren en meer van die herfst winter klussen. Wie denkt dat je in de winter geen werk hebt aan een moes tuin komt bedrogen uit. Maar zeg nou zelf, in een laag zonnetje op je tuin rommelen en rusten. Pure luxe toch?





























zaterdag 1 oktober 2016

1 Oktober, dan kan een september bericht nog wel.

De cirkel is wat betreft de lessen van Frank nu wel rond.
De laatste beelden van september heb ik nog liggen en voor ik me bezin op wat ik allemaal geleerd heb en weer heel veel mulch ga verzamelen om de winter door te komen duw ik deze nog snel mijn blog op.























Een bed in herfst stand. Er ligt al een deklaag maar de laatste planten houden het nog vol in het bed.
Sommigen wat beter als anderen want de Cavolo Nero kolen blijken niet zo van de zachte grond, die de methode Frank met zich mee brengt, te houden.  Dat is die lage grijsgroene voor het golvende rek. Zwakke planten zijn meestal de pineut dus de witte vlieg en de koolwitjes hebben ze nu gevonden. De Redbor kool in het andere bed is echter groter dan ooit geworden. Dan maar boerenkool die het doet in plaats van grappige palmkool die zo niet echt wil. Met redbor kan je wel prachtige griezelstamppot maken. Het paarse kookvocht kleurt de aardappelen terwijl het koolblad groen wordt. De smaak is overigens gewoon als stamppot boerenkool.

Het maakt het voor mijn rug wel makkelijker dat er zachte grond is. Niet iedere plant is er dus van gediend. Toch geloof ik wel dat het in de grond terug brengen van veel organisch materiaal niet slecht is. Het besluit om daar mee door te gaan is genomen.

Nu even opscheppen met spul op de tuin waar ik blij mee ben.


Pracht pompoenen en een Borlotti boon.



























Dat deze laatste een ware zegetocht op Nederlandse moestuinen aan het maken is snap ik. Het is een pracht boon om te zien. Heel decoratief. In Italiƫ is het een standaard boon maar hier is het nog iets bijzonders. Nu nog ontdekken hoe ik deze droog boon het beste kan verwerken. Mooi is leuk maar lekker is een noodzaak. Drie kwartier schijn je hem te moeten koken maar dan kan je er veel mee.























De druif blijft kleine druifjes houden terwijl het een tafel druif is. Ach dit is het eerste jaar dat ze produceert en met kleine druifjes heb je maar 1 pit per druif dus sap maken was makkelijk en erg lekker. Klein maar fijn ben ik blij met haar dit jaar. Ik kan volgend jaar zien of het aantal trossen beperken grotere druiven geeft.












De herfstasters beginnen te bloeien met duizenden sterretjes. Net als je denkt dat het jaar naar zijn eind gaat laten zij zien dat het nog lang geen winter is. Met de warme nazomer erbij geloof je ze natuurlijk meteen.
Toch worden de moesbedden leger en komt er steeds meer plek voor stro.























En meer tijd om gewoon te kijken en te verzinnen hoe het volgend jaar kan worden.
Wat ik in elk geval graag wilde was een op pot tafel voor jonge plantjes of een plekje waar ik alvast wat plantjes kan voorzaaien zonder dat de slakken brigade zich er meteen aan kan vergrijpen.
Laat de lokale kringkoop winkel een prachtig marmeren was tafel blok hebben. Met barsten en brokjes eraf maar prachtig voor de tuin. Een onderstel van hout had ik nog dus de een op de ander gezet, de barsten met vet veilig gemaakt voor nachtvorst "et voila". Weer een droom gerealiseerd.

























De droog manden voor de uien, ooit ook bij de kringkoop gekocht, passen eronder en zo heb ik voor 10 euro een chique werkplek. Met raspen verzameling er boven die nergens anders voor dient dan mij laten glimlachen.

Tijd voor oktober en het grote paardenmest verzamelen. Een luxe die bij onze tuinen hoort dankzij de manege om de hoek. Het is meer stro dan paardenappels. Paardenappels is een prachtwoord dat ik dit jaar geleerd heb en echt zo'n heerlijk eufemisme vind voor paardenpoep. Maar dat terzijde.
1 Kruiwagen gehaald nu de rest nog.