maandag 21 maart 2016

Is het Lente?

Ondertussen zijn we de 21e maart bijna voorbij gegaan en het is lente... alhoewel het veel meer als winter voelt.
Er is nog niet veel actie te ondernemen op het gebied van planten. Maar dan kan je tenminste tijd en energie steken in het opruimen van schuren, schoonmaken van stoelen en banken, het herstellen van kapotte hekjes en gewoon nog steeds lekker kijken. Oh ja en naar leuke moestuin beurzen gaan zoals de Groenmoes beurs in Oirschot. Die was weer erg geslaagd en ik heb er lava meel kunnen kopen voor de cursus. Hierover in de toekomst meer want nu weet ik nog niet goed waar ik het allemaal voor moet/mag gebruiken van de meester.

De winter heerst echter nog en alles kan wachten... Behalve de natuur, de muizen hebben merkbaar honger en vreten zelfs aan de paarse keizerskroon. Een plant die ze toch echt niet lekker horen te vinden. Misschien interpreteer ik de vraatsporen verkeerd. De al gelegde tuinbonen hebben ze zeker wel gevonden. Precies boven de ontluikende bonen zijn ze de diepte in gegaan en hebben zo hun claim op voedsel gemaakt. Zou een ontluikende tuinboon geuren? Voorgaande jaren hadden ze het lastiger want de bonen zaten verstopt in de vette klei. Dit jaar ligt er een eenvoudig te doorzoeken laag compost. Maar ze gaan er wel recht op af.
Dat wordt dus voortaan de tuinbonen voor zaaien. Als de bonen daarna veel beter groeien met die laag compost is dat te overkomen.

Maar ja toch lente dus. De perzik staat op barsten en dat is wel prachtig om te zien maar het verraderlijke tuindershartje denkt dan meteen: "Oei, oei, wat als het gaat vriezen?". Ja slimmerd, had je maar geen perzik moeten zetten. Maar mooi is het.


Oh ja voor de oplettende lezer alle foto's zijn van 14 maart toen de zon echt wel volop scheen.
Ondertussen zijn de knoppen verder open en is er geen bij te vinden dus zal ik met het penseel aan de slag moeten. Doe ik dat niet dan komen er zeker geen perziken, vorst of geen vorst.








Wat betreft het "tuinieren volgens Frank" komen er steeds meer lijnen bij. De poot uien vinden de kou niet erg dus die zijn gepoot en naar het schijnt mag de spinazie die ik heb ook gezaaid. Het staat op het zakje dus het is een waarheid... als een koe. Lastig als het om plantjes gaat.


Het is ietwat koud maar niet erg nat. Op mijn verhoogde bedden is er makkelijk bij te komen zonder met je voeten ergens in de klei te blijven hangen. Ik voel me dus al snel in staat om dingen te doen die misschien toch beter nog kunnen wachten. De tijd gaat het leren.







In de met mest opgewarmde bak komt de sla op. Dat is toch best wel bijzonder voor me. Nog nooit eerder heb ik een Hotbed gemaakt. Er over gehoord dat dan weer wel en gezien op Gardeners World en er over gelezen in Engelse en Duitse bladen. In het Nederlands vind je er veel minder over.

Het is leuk om in een kleine bak die best koud staat toch een soort interne warmte bron te hebben die het prettig maakt voor sla. Als ze gaat schieten ( bloeien ) weet ik dat het te warm was.
Dit jaar gebruik ik voor experimenteren en dit is er al vast een die ik gewoon ga herhalen volgend jaar. Dan maakt het niet zo uit dat er alweer een mol door de kas aan het graven is.






Thuis ben ik druk met plannen maken, in mijn agenda met maan tijden die je vertellen wanneer je het beste een bepaalde plant kan zaaien of oogsten vul ik braaf de door Frank gevraagde schema's in. Informatie over wat en hoe is door Velt als een maand overzicht geleverd. Erwten ongeveer op deze datum, agenda erbij en dan zoeken naar de eerste de beste goede zaai dag na die datum en opschrijven dat ik dan tot actie over moet gaan.
Zo georganiseerd zijn helpt in ieder geval dat je niet opeens met zweet in je handen staat omdat je, oh jee, alles vergeten bent.

En er kan volgens al die beter wetende en een brok eigen ervaring al voor gezaaid worden. De tomaten staan op de vensterbank, de erwten en reserve tuinbonen in de koude bak bij huis. De pepers, ja die slapen nog in het warme vensterbank kasje.

En op de tuin bloeien de krokussen. Toch lente dus.