zaterdag 20 februari 2016

Even niets

BaasHaas en de kaskippen van tuinbuuf
Vandaag naar de tuin om niets te doen. Geen werk verrichten gewoon lekker kijken met een kopje thee erbij. BaasHaas doet vanonder mijn prieel hetzelfde en kijkt terug alleen die thee hoeft van hem niet.
BaasHaas is een 32 cm hoog betonnen tuinbeeld en stond op de wegwerp nominatie. Maar met zo'n lief koppie kon ik hem niet laten gaan en heb hem gered van een gewis einde op de vuilnisbelt. Zo red ik wel meer dingen en heb uit de skip van de buren een mooi stuk dakrubber gehaald. Dat komt zeker nog van pas als ik straks mijn prieel dak weer op moet knappen.

Ik geef het toe ik ben een "morgen ster". Alleen hang ik overdag op mijn kop in andermans zooi want vroeg mijn bed uit, nee.  Het hele prieel is een reddingsproject van pallet hout en andere hout resten. Weggooien kan als het echt op is en recyclen onmogelijk. Zo ga ik ook om met de tuin. Oud groen wordt nieuw zwart goud. Planten resten waar nog voldoende leven in zit worden geadopteerd en opgepot om daarna in een wat betere conditie naar een plantenruil of weggeef dag gebracht te worden.  

Scharrelen zit, zou je kunnen stellen, in mijn bloed. Mijn opa maakte ook al veel van niets en mijn moeder veranderde dubbeltjes in kwartjes. Deze erfelijke aandoening zorgt er voor dat ook het wildplukken aan mij besteed is. Wel heb ik ondertussen een aantal wilde planten op de tuin staan om zeker te zijn van schoon materiaal. En hoewel het pas 19 februari is kan de eerste kruidenboter al gemaakt.

speenkruid en daslook

Links boven in de bladeren van speenkruid  en rechts strekt de daslook zich al op. Speenkruid pluk je het best voor de bloei en gelukkig heb ik zoveel dat er genoeg nog niet bloeit. Het wordt minder smakelijk na de bloei en men zegt dat het giftig wordt. Daar denkt Edwin Flores anders over en ik moet zeggen nog geen problemen ondervonden te hebben maar ik gebruik heel weinig. Van de speenkruid neem ik 5 blaadjes van de daslook een handje vol en ik snijd alles fijn. Daarna gaat het door 50 gram ongezouten grasboter. Je kan zout toevoegen maar het hoeft niet. Ik vind dit simpele recept al heel lekker en laat het erbij maar wie wil kan peper en nog andere wildpluk toevoegen. Er is al genoeg te eten.

kleine veldkers en eikenblad sla

Zelfs de eerste sla in mini portie kan al . De eikenblad sla in mijn kas heeft het tot nog toe overleefd en groeit. Een kleine veldkers heeft zich ook in de kas gevestigd en dat is dan mijn pepertje. Daslook erbij en wat geitenkaas, wat druppels kurbiskernol of andere lekkere olie en iets azijn, klaar. Alleen nog op eten.
Of toch maar weer aan de kool, de bekendste slechter van de hongermaand is de Eeuwig moes en al is er nu al genoeg pril materiaal roerbak met koolblad en kerrie of Ras al Hanout kan nog steeds.



Ondertussen komt de lente er echt aan, al overwinteren deze dames en heren nog in mijn schuur.

Vluchtelingen
Elders zijn de eerste tekenen toch echt duidelijk.
February Gold narcis
De lente komt er aan al gaat het met stapjes heen en weer wat terug. Niet alleen de planten groeien, de geur komt soms al aangewaaid en het lijkt alsof de mensen om mij heen een wat meer verende tred krijgen en glans in de ogen. Hallo nieuw groei seizoen.

zaterdag 13 februari 2016

Zwart goud

Geheel in stijl met het natuurlijk tuinieren moet de bodem van de tuin verrijkt. Waar doe je dat mee?

Met zwart goud. Compost.

Wie nog geen eigen tuin heeft, heeft ook nog geen verteerd materiaal van de tuin. Dan moet je het dus kopen en is de naam zwart goud wellicht een verwijzing naar het bedrag dat je voor een kuub neer moet tellen. Maar als je eenmaal een tuin gaande hebt en je compost bakken langzaam aan vullen met het afval materiaal uit je tuin dan ben je rijk. Het verteerde materiaal zorgt voor een verbeterde bodem en houdt het bodemleven in stand. Daar zijn hele stukken over geschreven en video's over gemaakt. Probeer maar eens via Youtube iets over compost te ontdekken.
Voor je er erg in hebt schuift er uren aan kijk en luister materiaal aan je voorbij. En dat gaat alleen nog over het maken van compost vaten en het opbouwen van de compost hoop. Hoe je het aan kan wenden is alweer een volgend hoofdstuk.

Daar ben ik in mijn volkstuin mee bezig, het volgende hoofdstuk.
















De compost is gekocht. Per bed dacht ik 6 zakken van 30 liter nodig te hebben om een laag van ruim 10 cm te kunnen leggen.
Daar liggen ze dan mijn kleine ondersteuning van een toekomstige oogst en voorlopig enige rugpijn. Kruiwagen of geen kruiwagen het blijft zwaar slepen.

Als eerste is het diamantvorm bed, waar naast mulch ook karton op de grond en alle ongewenste planten gelegd is, aan de beurt. Tot mijn genoegen werkt dat karton goed. Waar in de andere bedden het overschot aan selderij nog vrolijk door het stro piekt is in dit bed echt alles weg. Alleen de bieslook had de behandeling met glans doorstaan. Ach wat extra bieslook is niet erg en zoveel overlevingsdrang moet beloond worden dus ik heb ze verzet.
















Dit is het bed toen de mulch eraf was. Het karton is bijna geheel opgelost en wat er nog is was zonder moeite met de hand fijn te wrijven. In de grond er onder krioelt het van het leven. Zichtbaar en onzichtbaar, jammer dat bij de zichtbare ook een grote molsgang hoorde. 
Die is nu dicht maar omdat ik niet probeer de mol te verjagen zal mol er wel weer een nieuwe gang aanleggen. Leven en laten leven. Zolang mol ritnaalden eet is ze welkom.

Op de best al goede grond ter verdere verbetering dus de compost. Tien centimeter zou hier genoeg moeten zijn in plaats van 15 cm voor slechte grond. Harken, aanbrengen licht aandrukken vanwege de wind en 1 gieter water erover heen voor bodemcontact. Et voila een berg zwart goud.

Met bewaking zoals te zien is. De stok met potje moet voorkomen dat ik de kruiwagen of fiets te scherp langs het met moeite aangebrachte goud rijdt waarna het weer op het pad ligt. In de toekomst voorkomt het een per ongeluk door het bed trekken van de tuinslang. Tot nog toe is er geen jaar zonder sproeien gelukt. Misschien dat de werkwijze met mulch als natuurlijke vocht vasthouder daar verandering in gaat brengen. 

Daarna de opzij gehouden mulch er weer op en het bed kan nu nog even rusten tot ik eind februari met het tuinbonen leggen begin. Nou ja rusten. Ik hoop dat de wormen en het overige bodemleven de compost al wat de diepte in werken.  
     















Diamonds are a Girls best Friend. Vooral als er ook nog eens een berg goud onder zit. 


vrijdag 5 februari 2016

Snipperen

Februari, week 1, en de houtsnippers zijn gearriveerd.

Met nog twee collega volkstuindames bestel ik houtsnippers bij de gemeente. We bevinden ons in een gemeente die heel groen is en ze hebben zoveel dat ze bijna niet weten hoe er vanaf te komen. Als bewoner van de gemeente krijg je dus op bestelling gratis houtsnippers. Je hebt echter geen keuze. Wat het voor snippers zijn zie je wel als het gebracht wordt en je moet de hele kiepwagen accepteren. Dat is ongeveer 6 kuub. Nu gebruik ik voor mijn paden ongeveer 1.5 kuub en haal een reserve kruiwagen vol erbij voor latere momenten. Het ophalen van de voorraad voelt echter als het bekende "Nog niet eens een deuk in een pakje boter slaan.". Als ik mijn snippers heb is de bult die over blijft altijd nog een echte Dutch Mountain. En op mijn armen staat na afloop een kleine variant van die berg.
Een snipperdag is hard werken.


Op deze foto is te zien dat de mulch op de bedden al aardig geslonken is. De warme natte winter zal de bacteriƫn en schimmels die voor de vertering zorgen wel in de kaart spelen. Van dik 30 cm ligt er nu nog ruim 10 cm. Misschien moet ik dit record aan Wageningen melden...

In het bed waar ik als test onder de paardenmest-mulch karton gelegd heb is het karton al een heel eind vergaan. Wel is hier de selderij die elders zich dwars door de mulch een weg naar het licht gezocht heeft niet meer op gekomen. Het karton erbij werkt dus best als onkruid onderdrukking.


De cursus is ondertussen bij les 7 aangekomen. We leren steeds meer over nuttige kruiden op de tuin.
Wel blijkt er een gat in de tuinboeken markt te zijn. Boeken met beschrijving van wat je met kruiden kan, eten of medicinaal, zijn er wel. Wat ontbreekt zijn goede boeken met teeltwijze.
Nou heeft Debora Megens, herborist en schrijfster een mooi boekje gemaakt waar dat wel aan de orde komt naast eten en genezen, alleen zou ik graag meer kruiden beschreven willen hebben.
Wie de schoen past trekke hem aan hoop ik. De markt ervoor kan alleen maar groeien.